سیدمحمد امین خراسانی

(1336 هـ.خ)

آیه الله العظمی امین خراسانی دارای اصالت خانوادگی، علو طبع، همت بلند، نبوغ سرشار، ذوق سلیم، عزم راسخ، فعالیت مستمر، بینش سیاسی، بصیرت نافذ، برهان قاطع، بیان رسا و شیوا، نظم در امور، همچنین آراسته به زهد و تقوی و صبر و توکل و مکارم اخلاق است. ایشان از محضر درس اساتید برجسته حوزه علمیه قم بهره مند بود. در طول سی سال به مطالعه و تحقیق تدریس و تالیف اهتمام داشت. از لطف و عنایت پروردگار و دعای خیر پدر و مادر برخوردار بود و از این جهت همیشه خدای متعال را حمد و شکر می کرد که این توفیقات را به ایشان عنایت فرموده است. ارادت خاص و وافر به اهل بیت عصمت و طهارت، و اعتمادی وص فناپذیر به خدای سبحان داشت. آیه الله امین، اهل قلم و بیان اند. هر فرصتی را برای بهره گیری از این دو نعمت الهی مغتنم می شمارند. همیشه کتاب و دفتر و قلم و کاغذ همراه دارند. لحظات را از دست نمی دهند و در هر فرصت هرچند کوتاه یا مطالعه می کنند و یادداشت برمی دارند یا به تالیف و تصحیح می پردازند. تحصیل و تدریس از همان ابتدا توام با هم مورد اهتمام ایشان بود. هنگام تحصیل در مقطع سطح عالی سه درس می گرفتند و چهار یا پنج درس (مغنی اللبیب، معالم الاصول، مختصر المعانی، منطق مظفر و تحریر الوسیله) می گفتند. پس از طلوع آفتاب تا بعد از نماز عشاء مشغول به مطالعه و درس و بحث و تحصیل و تدریس بودند. آیه الله امین در حال حاضر نیز به تدریس سه درس خارج در حوزه علمیه قم (دو درس خارج فقه و یک درس خارج اصول) اشتغال و اهتمام دارند.