سید محمد علی داعی الاسلام
(1256 - 1330 هـ.خ)
شاعر، ادیب، پژوهشگر و فرهنگ نویس
مشخصات:
نام واقعی:
سید محمدعلی حسنی داعی الاسلام
تاریخ تولد:
1256/00/00 خورشیدی
تاریخ درگذشت:
1330/00/00 خورشیدی (74 سالگی)
محل تولد:
روستای نیاک از توابع لاریجان آمل
جنسیت:
مرد
ژانر:
سبک هندی
زندگینامه
در پنج سالگی در آمل به مکتب رفت و به فراگیری قرآن و خوشنویسی پرداخت و نصاب الصبیان را در همان مکتب فراگرفت. سپس به تحصیل صرف و نحو عربی، فقه، اصول و حکمت روی آورد. پس از آن در مدرسه سپهسالار تهران، ریاضی و ادبیات فارسی خواند. در ۱۳۱۶ ق به اصفهان رفت و در خدمت استادانی چون ملا محمد کاشانی و جهانگیر خان قشقایی به تکمیل تحصیلات خود پرداخت و در محافل ادبی رکن الملک شیرازی شرکت میکرد. در آن دیار مناظراتی با مسیحیان داشت که در مجله الاسلام که شخصاً مدیریت آن را عهدهدار بود چاپ شد و مظفرالدین شاه وی را داعیالاسلام لقب داد. در این زمان به آموختن زبان انگلیسی و لغت عبرانی روی آورد. در ۱۲۸۳ ش به حج رفت. در بازگشت به هند رفت و در آن جا زبان اردو آموخت و مجلهای به نام دعوهالاسلام در بمبئی دایر کرد. سپس برای همیشه به حیدرآباد دکن کوچ کرد و استاد زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه عثمانیه این شهر شد. در این ایام به فراگیری زبانهای پهلوی، اوستایی، گجراتی، بهاشا و سنسکریت سرگرم شد، چندان که در رشتهٔ زبانشناسی شرق دانش گسترده به دست آورد. وی، که سالها سمت استادی دانشگاه عثمانیه را به عهده داشت، در سایه حمایت مالی و معنوی حکومت نظام حیدرآباد، اثر مهم فرهنگ نظام را به دوستداران زبان و ادبیات فارسی عرضه کرد. پس از آن به درخواست دولت دکن به بررسی ریشهٔ لغات فارسی پرداخت و واژهنامهای فارسی به فارسی در پنج جلد به نام فرهنگ نظام در هند تألیف کرد و در ۱۳۰۵ ش آن را در هند چاپ و منتشر کرد. داعی الاسلام در ایام جنگ جهانی دوم به ایران بازگشت. گاهی شعر میسرود و در شعر از سبک هندی پیروی میکرد.
بیشتر
آخرین دیدگاهها