ضیا موحد

(1321 هـ.خ)

سید ضیا موحّد (زاده ۱۲ دی ۱۳۲۱ در اصفهان) استاد فلسفه و منطق و شاعر ایرانی است. او در اصفهان تحصیلات ابتدایی و متوسطهٔ خود را به پایان برد. و در دانشکده علوم دانشگاه تهران در رشته فیزیک، و در یونیورسیتی کالج لندن در رشته فلسفه تحصیل کرده‌است. او مدیر گروه منطق و عضو هیئت امنای انجمن حکمت و فلسفه ایران است. موحد در نیمه دوم دهه هشتاد با اظهاراتی دربارهٔ جلال آل‌احمد و همچنین قالب شعری غزل به چهره‌ای جنجالی در حوزهٔ ادبیات و روشنفکری ایران تبدیل شد.[۱] موحد، آل‌احمد را نه یک روشنفکر که یک هوچی‌گر نامید. آثار از ارسطو تا گودل: مقاله‌های فلسفی - منطقی، انتشارات هرمِس، تهران، ۱۳۸۲. منطق موجهات، انتشارات هرمِس، تهران، ۱۳۸۱. واژگان توصیفی منطق، (انگلیسی به فارسی) پژوهشگاه علوم انسانی و تحقیقات فرهنگی، تهران ۱۳۷۴. درآمدی به منطق جدید، انتشارات علمی، تهران، چ اول ۱۳۶۸، چ پنجم ۱۳۸۳. تاملاتی در منطق ابن سینا و سهروردی، انتشارات هرمس با همکاری موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، تهران ۱۳۹۴ و جهان آبستن زاده شد (دفتر شعر) مشتی نور سرد (دفتر شعر) نردبان اندر بیابان (دفتر شعر) غراب‌های سفید (دفتر شعر) شعر و شناخت، مجموعه مقاله‌های ادبی، انتشارات مروارید، ۱۳۷۷.(پژوهش ادبی) سعدی، طرح نو، تهران، چاپ اول ۱۳۷۲. (چاپ پنجم، انتشارات نیلوفر ۱۳۹۲)(پژوهش ادبی) دیروز و امروز شعرِ فارسی، نشر هرمس، چاپ سوم ۱۳۹۴ (برگزیدهٔ بیست مقاله و دو گفتگو در زمینهٔ شعر و نقد ادبی)[۳] ترجمه منتقدان فرهنگ: از ماتیو آرنولد تا ریموند ویلیامز، لزلی جانسون، طرح نو، تهران، ۱۳۷۸. نظریه ادبیات، رنه وِلِک و استین وارِن، (با همکاری پرویز مهاجر)، انتشارات علمی و فرهنگی، تهران، ۱۳۷۳.