شهیندخت خوارزمی

(1327 هـ.خ)

شهیندخت خوارزمی روانشناس، نظریه‌پرداز شاخص‌های کیفیت زندگی و هیئت علمی و استاد پیشگام روابط عمومی الکترونیک (بعنوان نخستین استاد زن که به این عنوان دست یافته‌است و به تمبر یادبودی با تصویر وی چاپ شده‌است) او زمانیکه ۳ سال داشت خانواده اش به شهرستان بافت نقل مکان می‌کنند و پس از دو سال زندگی در بافت به شهر سیرجان مهاجرت می‌کنند. وی دیپلم ادبی خود را در سیرجان اخذ و سال ۱۳۴۴ در رشته پزشکی دانشگاه شیراز پذیرفته می‌شود، اما در پشت درب اتاق درس کالبدشناسی از این رشته به دلیل ترس از جسد انصراف می‌دهد. پس از آن به سراغ رشته‌های ریاضی، فیزیک و بعد زبان می‌رود اما هیچ‌کدام رضایتش را جلب نمی‌کند تا اینکه به رشته روان‌شناسی علاقه‌مند می‌شود و به عنوان اولین دانشجوی رشته روان‌شناسی دانشگاه پهلوی سابق وارد مقطع لیسانس می‌شود؛ و در رشته روان‌شناسی در دانشگاه شیراز تا مقطع لیسانس ادامه تحصیل می‌دهد. پس از اتمام دوره لیسانس در سال ۱۳۴۸؛ بمدت یک سال در مدرسه وابسته به دانشگاه مشغول می‌شود. بعد از یک سال به دانشگاه ایندیانا برای دوره فوق لیسانس رشته روان‌شناسی تربیتی عزیمت می‌کند و موفق می‌شود ظرف یک سال فوق لیسانس را به پایان برساند. بعد از دوره فوق لیسانس برای اقامتی کوتاه به ایران بر می‌گردد؛ که ماندگار می‌شود. در سال ۱۳۵۰ با فوق لیسانس دوباره به مدرسه دانشگاه پهلوی بر می‌گردد ولی این بار به عنوان سرپرست دانش آموزان منصوب می‌شود. بعد برای تدریس در دانشگاه اصفهان؛ به این شهر عزیمت می‌کند و یک سال با این دانشگاه همکاری می‌کند. بعد از یک سال به تهران می‌رود و همکاری خود را با کمیته فرهنگی – اجتماعی رادیو تلویزیون آغاز می‌کند. اندکی بعد برای ادامه تحصیل با بورس تحصیلی از رادیو و تلویزیون عازم آمریکا (ایندیانا) می‌شود. خوارزمی مدرک فوق لیسانس روان‌شناسی و جامعه‌شناسی خود را از دانشگاه ایندیانا اخذ کرد و در همان دانشگاه با اخذ مدرک دکترای روان‌شناسی و ارتباطات و روش تحقیق به تحصیل خود خاتمه داد. بعد از برگشت به ایران فعالیت ایشان تا اواخر سال ۱۳۵۶ در رادیو و تلویزیون بود و هم‌زمان برای راه اندازی گروه علوم تربیتی به دانشگاه کرمان (دانشگاه شهید باهنر) می‌رود. پس از انقلاب به همکاری با دستگاه‌های اجرایی می‌پردازد. ایشان کار غیردانشگاهی را با اتاق بازرگانی شروع کرد و تجارب بسیار ارزنده‌ای با شرکت بوتان، انجمن مدیران صنایع ایران، شرکت ملی فولاد ایران، چاپ و نشر مجله فراز، سازمان مدیریت صنعتی، انجمن ایرانی مطالعات جامعه اطلاعات و سایپا دارد. در سال ۱۳۸۸ به عنوان استاد برتر منابع انسانی شناخته شد. در سال ۱۳۸۹ و در چهارمین همایش روابط عمومی الکترونیک به عنوان استاد پیشگام در روابط عمومی الکترونیک شناخته شد و تمبر یادبود چهارمین همایش روابط عمومی الکترونیک با تصویر ایشان منتشر شد. این برای نخستین بار بود که یک استاد زن به این عنوان دست می‌یابد و همچنین نخستین زنی است که در ایران به نامش تمبر یادبود چاپ شده‌است.