الخاندرو کاسونا

(1903 - 1965 م)

الخاندرو رودریگز آلوارز” شاعر و نمایشنامه‌نویس اسپانیائی که بعدها نام مستعار ” کاسونا” را برای خود برگزید، در ۲۳ مارس ۱۹۰۳ به دنیا آمد. دوران تحصیلات ابتدایی و متوسطه او ” در ”‌گیخون” و ”‌والنسیا” گذشت سپس مدرک لیسانس خود را از دانشگاه مورسیا گرفت. در ۱۹۲۶ نخستین مجموعه شعر او با نام ”‌زائری با ریش مواج” نوشته شد. دو سال بعد او و همسرش توسط دولت وقت به ”‌وال دو آران”‌تبعید شدند در این دو سال او یک کتاب شعر تحت عنوان ” فلوت وزغ” منتشر کرد و گروه تئاتر ” پرنده رنگی” را با شرکت کودکان تاسیس کرد. نمایشنامه ” پری دریای مطرود” که فانتزی زیبائی است را او در همین ایام نوشت و این کار در سال ۱۹۳۴ موفق به دریافت جایزه ”‌لوپه دود گا‌” شد. در سال ۱۹۳۰ او مدیر مدرسه ابتدای لیون شد و در همان سال به مدیریت ” تئاتر دل پوابلو” نیز انتخاب شد. این تئاتر درصدد بود، طرح گسترش فرهنگ، به میان مردم روستائی را به اجرا درآورد. کاسونا ، علاوه بر سازماندهی و برنامه‌ریزی برای این تئاتر و تنظیم نمایشنامه‌هایی برای گروه سیار، سه نمایشنامه تک پرده نیز نوشت. در سال ۱۹۳۵ ، اثر فانتزی دیگری به نام ” دوباره شیطان” از او اجرا شد که با تحسین منتقدین روبرو شد. نمایشنامه ”‌ناتاشای ما” ۱۹۳۵ ، اثری کاملا اجتماعی و انتقادی به روش‌های آموزش و ارتجاع و بی‌تفاوتی مستولی به آن است. نگارش این اثر باعث شد تا رژیم فرانکو نثر و اجرای کاسونا را ممنوع کند. در ۱۹۳۷ کاسونا، اسپانیا را به قصد فرانسه ترک کرد. او در پاریس مدیریت یک تئاتر سیار را عهده‌دار شد و این گروه، اجراهائی را به کشورهای اسپانیائی زبان در آمریکائی لاتین می‌برد. در ۱۹۳۹ ، کاسونا به آرژانتین رفت و آنجا به صورت مداوم به نگارش نمایشنامه مشغول شد. از مهم‌ترین کارهای او در این سال‌ها ” خودکشی در بهار مجاز نیست” ۱۹۳۷، ”‌گناه لرد آرتور ” ۱۹۳۸، ” سمفونی ناتمام” ۱۹۳۸، ” سمفونی ناتمام” ۱۹۴۰، ” ماری کوری” ۱۹۴۰، ” سه زن متاهل کامل” ۱۹۴۱، ”‌بانوی سپیده دم” ۱۹۴۴، ” راز مادری سیلسیت ۱۹۴۴، ” کشتی بدون ماهیگیر ” ۱۹۴۵، ” زن آسیابان اهل آرکوس” ۱۹۴۷، ” درختان ایستاده می‌میرند” ۱۹۴۹ و ... است. کاسونا در سال ۱۹۶۳ در بوئنوس آیرس اقامت داشت و سپس به کشورش برگشت، تا به کارهای هنری بپردازد. در ایام اقامتش در آمریکای جنوبی، شماری فیلم هم ساخت که “ناتاشای ما” و ”‌ماری سیلیست” از آن جمله‌اند. مفاهیم نمایشنامه‌های او، بیشتر جهانی است تا محلی و از حال و هوای مشخصا اسپانیایی برخوردارند و در برخی از آن‌ها تاثیرات پیرآندلو را می‌توان دید