افضل وثوقی

(1314 - 1396 هـ.خ)

تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در سقز و سنندج تا سال ۱۳۳۰ گذراند و سپس توانست از دانشگاه تبریز در رشته زبان فرانسه مدرک کارشناسی را اخذ کند. اخذ دانشنامه کارشناسی ارشد ادبیات فرانسه از دانشگاه پاریس هفت و نیز دکتری در زبانشناسی از همین دانشگاه توفیقات تحصییلی او بود که تا سال ۱۳۵۷ به طول انجامید. همزمان با تحصیل در مقاطع مختلف تحصیلی به شغل معلمی زبان فرانسه و سپس تدریس همین زبان در دانشگاه فردوسی مشهد پرداخت. عضویت در گروه برنامه‌ریزی دروس علوم انسانی شورای عالی انقلاب فرهنگی و همزمان تدریس دروس کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه فردوسی مشهد از جمله فعالیت‌های درسی او به شمار می‌رفت. در کنار آن او به برگردان فارسی برخی از متون ادبی و تئوریک در حوزه ادبیات فرانسه پرداخت که از جمله آنها می‌توان به آثار زیر اشاره کرد. مسافر بی توشه اثر «ژان آنوی» نمایشنامه، انتشارات نیل تهران، تاتر واضطراب بشر اثر «پیرامه توشار» ۳۱ مقاله درنقد تاتر انتشات سروش، شب دوازدهم اثر ویلیام شکسپیر ،کمدی، ترجمه از انگلیسی، رقص و زندگی اثر «روژه گاردی»، در باب نقد اجتماعی هنر، ادبیات نو آفریقایی اثر «ژاکلین پیژو»، در باره شعر انق بی آفریقایی سیاه، ادبیات چین اثر «کالتن مارک » (از مجموعه ادبیات ملل)، ادبیات ژاپن اثر «نوردون سیلر» (از مجموعه ابیات ملل )، سرگذشت قرن بیستم (وصیت نامه فلسفی روژه گارودی ) ،تاریخ ادبیات فرانسه (قرن هفدهم) اثر «پیربرونل»،-تاریخ ادبیات فرانسه (قرن هجدهم) اثر «پیربرونل»، تعزیه تاتر تمام . او همچنین برخی آثار داستانی را به زبان فرانسه برگرداند که از جمله آنها می‌توان به ترجمه چهار مجموعه داستان فارسی اثر عرفان نظر آهاری با عناوین - پیامبری از کنار خانه ما گذشت ، نهنگی در سینه تو می تپد ، لیلی نام همه دختران جهان نام برد.