هنر و مردم ماهنامه‌ای هنری، فرهنگی و ادبی به زبان فارسی در زمان دودمان پهلوی در ایران بود - نخستین شماره مجله هنر و مردم در فروردین 1336 و دومین شماره آن در اردیبهشت منتشر و سپس متوقف شد.دوره دوم انتشار ازآبان 1341 آغاز و تا آذر 1358 ادامه یافت. این نشریه ابتدا از سوی اداره روابط بین‌الملل و انتشارات، یکی از ادارات تابعه اداره کل هنرهای زیبای کشور منتشر می‌شد. سپس انتشار آن به عنوان ارگان وزارت فرهنگ و هنر ادامه یافت.مدیر مسئولی آن با آقای دکتر خدابنده‌لو و سردبیر آن آقای عنایت‌اله خجسته و آخرین سردبیرش ذبیح اله بداغی بود. امروزه شماره‌های دوره دوم این مچله از سوی مرکز اسناد و مدارک سازمان میراث فرهنگی ایران بر روی اینترنت قرار داده شده و در دسترس همگان قرار گرفته‌است.[۱] انتشار سومین دوره مجله هنر ومردم به صورت فصلنامه به دو زبان فارسی و انگلیسی از سال 1383 آغاز شده است.مدیر مسئول و سردبیر دوره جدید مجله هنر و مردم حمیدرضا نوروزی طلب عضو هیات علمی دانشگاه تهران است و گروهی از پژوهشگران با سابقه با این نشریه همکاری دارند.

نشریه الکترونیکی

نقاشی یکی از رشته‌های اصلی هنرهای تجسمی است و قدمت آن شش برابر زبان نوشتاری می‌باشد. در کتاب دانشنامه نقاشی به معرفی تمام اساتید نقاشی جهان و اثرهای معروف آنها می پردازد.

سرزمین من؛ گاهنامه ای است از گروه مجلات همشهری در حوزه ی "ایران شناسی" که در زمینه های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی به موضوعات گوناگونی از فرهنگ، هنر، مشاغل کهن، معماری و... در جای جای ایران می پردازد. این مجله به سردبیری رضا مختاری ، همراه با تصاویر گوناگون از ایران و مطالبی جالب توجه، یکی از مجموعه مجلات همشهری است .

فصل نامه فرهنگ مردم ایران توسط مرکز تحقیقات صدا و سیمای ایران منتشر می شود. نخستین شماره آن در سال 1383 منتشر شده است . اهداف این نشریه بقرار زیر است : 1. معرفي ساختار فرهنگ شفاهي اقوام مختلف ايران با تأکيد بر ارزش‌هاي ديني و فرهنگي. 2. اشاعه و گسترش عناصر مثبت فرهنگي اقوام مختلف ايراني به منظور تقويت و انسجام نظام فرهنگي کشور. 3. ثبت و ضبط علوم، فنون و صناعات سنتي اقوام مختلف ايراني و معرفي آن به مخاطبان براي آشنايي با شيوه عمل پيشينيان و جلوگيري از فراموشي آنها. 4. ارائه اطلاعات و آگاهي‌ها پيرامون شيوه تفکر گذشتگان، خرد جمعي پيشينيان و معارف نياکان در موضوعات مختلف اجتماعي و فرهنگي. 5. انعکاس ديدگاه‌هاي تخصصي اساتيد و صاحب‌نظران حوزه فرهنگ مردم به منظور آشنايي بيشتر مخاطبان با ساختارها و کارکردهاي مختلف موضوعات و عناصر فرهنگ مردم. 6. تلاش براي انعکاس ارزش‌ها و باورهاي مثبت فرهنگي در برنامه‌هاي توليدی صداوسيما. 7. شناسايي و معرفي آداب، رسوم، و باورهاي فرهنگي مردم ديگر کشورها به منظور يافتن وجوه تشابه و تفاوت، شيوه‌هاي انتقال آنها.

ماهنامه کیهان فرهنگی از سال 1364 توسط موسسه کیهان منتشر می شود. این نشریه در حوزه فرهنگ به فعالیت می پردازد.

زیر نظر بهمن مقصودلو در شش شماره ، چاپ انتشارات بابک از سال 1351 تا 1353 بهمن مقصودلو بخاطر ویراستاری وانتشار سری کتابهای "ویژه سینما وتأتر" دربهمن ماه 1353(1975) برنده جایزه ادبی فروغ فرخزاد گردید.

کتاب جمعه نام هفته‌نامه‌ای است به سردبيری احمد شاملو که از ۴ مرداد ۱۳۵۸ تا ۱ خرداد ۱۳۵۹ در ۳۶ شماره منتشر شد.

در اوایل دهه چهل شمسی مرحوم ابوالقاسم انجوی فرهنگ شیرازی، مبادرت به تولید برنامه رادیویی با نام نمود. با فراخوان عمومی از مردم سراسر کشور , به جمع آوری فولکلور ایران زمین همت گماشت. در سایه تلاش او و همکارانش, مجموعه ای بزرگ از فرهنگ عامه ایران به ویژه از سوی مردم روستاهای مختلف کشور فراهم شد که شامل اشیاء موزه، اسناد خطی اعم از: قباله های ازدواج، مبایعه نامه ها، مصالحه نامه ها و غیره و حدود چندین هزار صفحه مطلب از آداب و رسوم، آیین ها و آداب و عادات ایرانی می شد که این اسناد، اشیاء و نوشته ها از سراسر کشور به برنامه ارسال گردیده بود. مرکز » مدت ها این اسناد و نوشته ها در جایی به نام نگهداری می شد که موزه ای از اشیاء گردآوری « فرهنگ مردم شده نیز در آنجا تشکیل شد و علاوه بر برنامه سازی، چندین جلد کتاب از موضوعات مختلف فرهنگ مردم از همین مطالب به چاپ رسید. پس از انقلاب، چند سالی فعالیت مرکز فرهنگ مردم متوقف شد و در همین اثنا اسناد فرهنگ مردم از رادیو جدا شد و به مرکز تحقیقات سازمان انتقال یافت که این اسناد و گنجینه از سال 1369 تحت عنوان واحد فرهنگ مردم مرکز تحقیقات صداوسیما به فعالیت خود ادامه می دهد. این واحد در تابستان 1384 به منزل مرحوم انجوی واقع در نیاوران انتقال یافت. اما از دگرسوی از سال 1362 بار دیگر برنامه رادیویی فرهنگ مردم آغاز شد، اما این بار با رویکرد جدید. این برنامه نیز به جمع آوری مواد مختلف فرهنگ عامه از سراسر کشور پرداخت که فعالیت های آن - ولو با وقفه هایی- تاکنون ادامه یافته است. بر این اساس گنجینه ای از نوارها، مصاحبه ها، عکس ها، و نوشته های راویان محلی شکل گرفت که در واقع ادامه کار بوده و اکنون زیر « فرهنگ مردم و آواها و نواها » برنامه های نظر واحد فرهنگ مردم اداره کل پژوهش های رادیو به فعالیت پژوهشی و پشتیبانی تولید برنامه های رادیویی درباره فولکلور می پردازد. این فصلنامه نیز یکی از فعالیت های پژوهشی واحد مزبور است .

مجله ی هوخت پس از سی و پنج سال انتشار مرتب و بدون جا افتادگی، در آبان ماه 1363خورشیدی تعطیل شد. اولین شماره ی این مجله ی پردوام زرتشتی در فروردین ماه سال 1329خورشیدی با صاحب امتیازی روانشاد دکتر رستم صرفه منتشر شد. از نویسندگان اولیه و بنیان گزاران این نشریه می توان از دکتر فرهنگ مهر،،موبد دکتر سهراب خدابخشی ،فرنگیس یگانگی و روانشادان مهندس رستم پارکی، اسفندیار دارابیان و بعدها رستم شهزادی و تیمسار اشیدری نام برد. به مدت طولانی روانشاد اردشیر جهانیان سردبیری آن را بر عهده داشت و تا آخرین روز انتشار این مسؤلیت سنگین بر دوش این فرزانه ی ارجمند فرهنگی بود.

نشریه ی الکترونیکی "دیدنیها " ماهنامه ای است در زمینه ی فرهنگ و هنر . نخستین شماره ی این نشریه در دی ماه 1391 منتشر شده است.

«گیله وا» مجله ای فرهنگی و هنری ویژه استان گیلان است که تمام مطالب آن مربوط به گیلان می باشد و بعضی از مطالبش به گیلکی است. هدف از ترویج مجله، احیای هویت بومی ، احیای آداب و سنن ، حفظ گویش گیلکی و شکوفایی ادبیات گیلکی بوده است. گیله وا : بادی که از شرق به غرب می وزد و منشاء خیر و برکت موجب ازدیاد محصول زراعی ، رونق صید ماهی ف به شکوفه نشستن درختان میوه ، بند آمئن باران و تابش آفتاب است، از این رو « گیله وا » میان بادهای گیلان مساعدترین باد است و همگان دوستش دارند.

مجله تماشا نام ارگان مطبوعاتی سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران است. این مجله اولین بار در اسفند ماه سال ۱۳۴۹ به چاپ رسید. هفته‌نامه تماشا به مدت ۸ سال ۲۷ اسفند ۱۳۴۹ تا ۲ دی ۱۳۵۷ منتشر می‌شد. این مجله به صورت هفتگی منتشر می‌شد و در برگیرنده مطالب سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و هنری و همچنین مطالب مربوط به برنامه‌های تلویزیون و جدول هفتگی پخش برنامه‌های تلویزیون بود. مدیر مسوول این مجله رضا قطبی رئیس سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران و نخستین سردبیر آن ژیلا سازگار بود. از جمله سردبیران این مجله می‌توان به ایرج گرگین، رضا سیدحسینی و فیروز فولادی اشاره کرد. آخرین شماره مجله تمشا در ۲ دی ۱۳۵۷ منتشر شد و پس از انقلاب سال ۱۳۵۷، نام این مجله به سروش تغییر یافت.

سپید و سیاه نام مجله‌ای بود که از سال ۱۳۳۲ با مدیریت علی بهزادی فعالیت خود را آغاز کرد. این مجله در حوالی کودتای ۲۸ مرداد که اکثر مطبوعات تعطیل شده بودند به صحنه آمد. این مجله توسط روزنامه نگاران دولتی جمهوری اسلامی به حمایت از حکومت پهلوی و فراماسونری متهم می‌شود و کتابی هم با عنوان «مجله سپید و سیاه» در همین مورد نوشته شده‌است. بارها در ستون نیمه پنهان کیهان نیز به شخص علی بهزادی به عنوان «کارگزار فرهنگی رژیم پهلوی» حمله شده‌است. خود علی بهزادی در گفتگو با بی‌بی‌سی اما می‌گوید که به خاطر علاقه‌ای که به مصدق داشت، عکس وی را در جلد شماره اول مجله قرار داد. مجله در سال ۱۳۵۳ توقیف شد. علی بهزادی در کتاب خاطراتش، توقیف مجله را به دستور شخص محمدرضا شاه نسبت می‌دهد. وی می‌گوید: روزی در بارعام شاهنشاهی، محمدرضا شاه پس از بازدید از جایگاه خبرنگاران، رو به وزیر اطلاعات کرده و می‌گوید: «ما چقدر روزنامه‌نگار داریم!». فردای آنروز ۳۰ روزنامه و مجله به صورت فله‌ای تعطیل می‌شوند که مجله سپید و سیاه هم یکی از آنان بود. وی پس از انقلاب چاپ مجله را از سر گرفت، اما پس از مدتی دوباره به دلایل سیاسی توقیف شد.

ایران‌شناسی، نشریه‌ای است که به‌صورت فصل‌نامه با مدیریت دکتر جلال متینی به زبان فارسی و انگلیسی در آمریکا منتشر می‌شود. نشریه ایران‌شناسی نشریه‌ای ویژهٔ شناخت تاریخ و تمدن و فرهنگ ایران و زبان و ادبیات فارسی است. هر شمارهٔ مجله شامل بخش‌هایی با عنوان‌های مقاله‌ها، برگزیده‌ها، نقد و بررسی کتاب، گلگشت در انتشارات فارسی، خبرهای ایران‌شناسی و نامه‌ها و اظهارنظرهاست. در فهرست هیئت مشاوران مجله نام پیتر چلکوسکی، جلال خالقی مطلق، راجر سیوری، ذبیح‌الله صفا، محمدجعفر محجوب، حشمت مؤید و احسان یارشاطر آمده‌است. زمانی که احسان یارشاطر هیئت مشاوره را ترک نمود، کمی بعدتر محمدجعفر محجوب جدیدترین عضو این هیئت گشت. نکته قابل توجه مجله ایرانشناسی، این بوده که جلال متینی، ویراستار آن، به مخاطبین اطمینان خاطر می‌داد که مقالات مجله از هرگونه خطای تایپی و خطای منبع‌دهی، مصون است. او همواره با مشاورین و اعضای غیردائم مجله مشورت می‌کرد و به آنها در مورد لزوم شایستگی مقالات و جلوگیری از هرگونه جهت‌دهی سلیقه‌ای نویسنده، تائید می‌ورزید. انتشار فصل‌نامهٔ ایران‌شناسی از سال ۱۳۶۸ آغاز شد و جایگزین فصل‌نامهٔ ایران‌نامه شد که پیش از آن با مدیریت دکتر جلال متینی منتشر می‌شد. مجلهٔ ایران‌شناسی تا نیمهٔ سال سیزدهم (تابستان ۱۳۸۰) با استفاده از کمک مالی بنیاد کیان منتشر می‌شد. از آن پس بدون تغییر در شکل و محتوا با درج عبارت «دورهٔ جدید» انتشار یافته‌است.