دیوان رفیق اصفهانی

به کوشش: احمد کرمی

محمدحسین رفیق اصفهانی که گاه تذکره‌نویسان وی را «ملا حسین» نامیده‌اند، به سال 1150 در شهر اصفهان ولادت یافته و در سال 1226 هجری در همان دیار بدرود زندگی گفته است. شعر رفیق می‌رساند که وی دست‌کم تا آن مایه که بتواند در سخن خویش برخی صناعات ادبی را به کار برد، از دانش بهره داشته است. رفیق در غزل‌سرایی به کار سعدی و حافظ نظر دارد، لیکن پیداست که زبان سعدی را بهتر دریافته است. غزل‌های او ساده و روان و غالباً دلپذیر است، در شعر او پیچیدگی و ابهام کمتر دیده می‌شود و گاه سخن او در سادگی و دلپذیری به صورت شعری سهل و ممتنع تجلی می‌کند. دیوان رفیق اصفهانی در این کتاب بر اساس دو نسخه خطی و برخی تذکره‌ها به چاپ رسیده است. دیوان رفیق دربرگیرنده غزلیات، مقطعات، رباعیات و تک‌بیتی‌ها می‌باشد.