دیوان همام تبریزی

دیوان همام تبریزی که یکی از شاعران و عارفان نامدار آذربایجان در دوره ایلخانان است، از جنبه‌های گوناگون اهمیت دارد. شعر او نمونه برجسته شعر و شاعری در آذربایجان در سده هفتم و آغاز سده هشتم و نماینده رواج زبان فارسی دری به عنوان تنها زبان شعر و ادب در آن سامان است و از لحاظ تأثر از گویندگان گذشته و تأثیر در شاعران آینده و توجه خاص به شیوه غزل سعدی و احتوا بر نمونه زبان محلی تبریز یکی از مراجع پژوهش درباره تحول شعر فارسی و لهجه‌شناسی ایرانی به شمار می‌رود. در تصحیح این دیوان از نسخه کامل پاریس و نسخه ناقص لاهور و نه جُنگ خطی استفاده شده و مصحح با افزودن مقدمه‌ای فاضلانه متضمن شیوه تصحیح و معرفی نسخه‌های خطی و شرح حال و آثار همام بر فواید کتاب افزوده‌اند.