دیالکتیک تنهایی

تنهایی – احساس و علم براین که انسان تنهاست، بیگانه از جهان و از خویشتن- فقط ویژه مکزیکی‌ها نیست. همه انسان‌ها، در لحظاتی از زندگیشان، خود را تنها احساس می‌کنند. و تنها هم هستند. زیستن یعنی جداشدن از آن‌چه بودیم برای رسیدن به آن‌چه در آینده مرموز خواهیم بود. تنهایی عمیق‌ترین واقعیت در وضع بشری است. انسان یگانه موجودی است که می‌داند تنهاست و یگانه موجودی است که در پی یافتن دیگری است…
دیالکتیک تنهایی در واقع فصل پایانی کتاب هزارتوی تنهایی نوشته اکتاویو پاز است توسط خشایار دیهیمی ترجمه شده است و خود او کتاب را برایتان روایت می کند.
او در این مقاله می‌گوید: جامعه پدرسالار به ارث رسیده از فاتحان بر همه جنبه‌های زندگی و نهادها در مکزیک، حتی خصوصی‌ترین نهادها مانند خانواده، سایه افکنده است و در عصر تکنولوژی این وضعیت حالت تشدید یافته است . پیشنهاد او روی آوردن به عشق واقعی و استفاده از تخیل ادبی برای حمله به بت‌های ساختگی و دروغین است .