محمود غزنوی، سرآغاز واپس گرایی در ایران

در این پژوهش، مولف به بررسی یکی از علل انحطاط اجتماعی و فرهنگی جامعه ایرانی، از اواسط قرن پنجم هجری به بعد می پردازد. در این دوره است که به عقیده او «دیگر از اندیشه های والا نشانی نماند و مجالی برای ادامه تحقیقات علمی و فلسفی و شرایطی برای گام زدن در رسیدن به مدارج متعالی نه تنها پیش نیامد؛ بلکه اگر در گوشه و کنار مملکت برای هیات های حاکمه معلوم می شد که افرادی فارغ از تمام مسایل عادی روزگار، به کار علمی و تحقیق فلسفی می پردازند و به صاحبان زر و زور توجهی ندارند با عناوینی از قبیل ملحد، قرمطی، زندیق و امثال آن دمار از روزگارشان برمی آوردند و نابودشان می کردند...» او در ادامه می افزاید: «خلاصه اینکه سرانجام به این نتیجه رسیدم که این اوضاع و احوال و این سیاست از روزگاری آغاز شد که محمود غزنوی بر اریکه قدرت نشست و با حمایت خلیفه عباسی و تکیه بر تظاهر به مذهب سنت، حکومت و دولتی را به وجود آورد...»