اندیشه پست مدرن
امتیاز دهید
نویسنده:
رضا داوری اردکانی
امتیاز دهید
این اثر به اندیشه‌ی پست مدرن و فهم معنی آن و نسبت ما و اندیشه پست مدرن و پایان مدرنیته اختصاص دارد.
در بخشی از متن این کتاب می‌خوانیم: «در سال‌های اخیر در باب مدرنیته و وضع و شرایط پست‌مدرن کتاب‌های زیادی از زبان‌های اروپایی به زبان فارسی ترجمه شده است. گرچه ترجمه بعضی از این کتاب‌ها بد و نامفهوم و نارساست، باید آن‌ها را به عنوان تمرین ترجمه یا تجربه شکست سهل‌انگاری در کار مهم و دشوار ترجمه، پذیرفت. بعضی ترجمه‌ها هم خوب است و با خواندن آن‌ها می‌توان با مطالب پست‌مدرن و وضع آن آشنا شد. برخی مدرنیته را در برابر سنت می‌گذارند و چه بسا که با نظر به این تقابل گمان کنند که آدم مدرن از سنت بریده است و باید با آن مخالف باشد. در ایران و شاید در همه کشورهایی که علم و ادب و سیاست جهان جدید تعلیم و اجرا می‌شود، قبل از مطالعه آرا و آثار فلسفی باید کاری «بیکنی» صورت گیرد. فرانسیس بیکن به قول خودش به بت‌هایی توجه کرد که تا بودند و تا باشند نمی‌گذاشتند و نمی‌گذارند اندیشه‌ی نو که او آن را حقیقت می‌خواند، به درستی درک و دریافت شود. بته‌ای بیکنی هنوز هم وجود دارد و البته در مواردی صورتشان دگرگون شده است. ما هم مثل مردم زمان بیکن گرفتار عادات تاریخی و زبانی خود هستیم. ما از بسیاری تعابیر و اصطلاحات و ازجمله مدرنیته قبل از تحقیق در معنای آن، تصورهایی داریم و تازه وقتی با معنی اصطلاحی آن آشنا می‌شویم، آن را مثلا شیوه زندگی و اندیشیدن در دنیای جدید و در کشورهای به اصطلاح توسعه‌یافته می‌دانیم و فکر می‌کنیم که این شیوه فکر و زندگی مرحله تکامل‌یافته تاریخ در قیاس با دوران پیش از مدرن (و مثلا قرون وسطی) است.»
فهرست مطالب کتاب به این شرح است:
ما و اندیشه ی پست مدرن و پایان مدرنیته
اندیشه ی پست مدرن
اندیشه ی پست مدرن و فهم معنی آن
فهرست اعلام
اندیشه ی پست مدرن دو تاریخ دارد، یک تاریخ آن به زمانی باز می گردد که هنوز حرفی به نام مدرنیته وجود نداشت. این تاریخ در دوران مدرنیته هم دوام داشت و جزئی از آن بود. تاریخ دیگر پست مدرن از زمان آغاز مدرنیته یعنی از رنسانس در زمان مونتنی و شکسپیر آغاز می شود و در قرن نوزدهم در تفکر کی یرکگارد و نیچه و بخصوص در آثار شاعران و نویسندگان غربی و روسی جلوه های بارزی پیدا می کند.
دکتر داوری اردکانی کتاب «اندیشه پست مدرن» را با این جملات به پایان می برد که: «مسلماً مباحث تجدد با سیاست پیوند دارد اما از موضع سیاسی در این بحثها نباید وارد شد، زیرا با این بحث هاست که تکلیف سیاست روشن می شود نه اینکه سیاست راه تفکر را معین کند. سیاست قبل از تفکر، سیاست نیست بلکه هوی است. ماهیت تجدد و تاریخ آنرا با سیاست هوی و با هیچ سیاستی نمی توان دریافت، بلکه فهم تاریخ راه سیاست را باز و روشن می کند».
بیشتر
در بخشی از متن این کتاب می‌خوانیم: «در سال‌های اخیر در باب مدرنیته و وضع و شرایط پست‌مدرن کتاب‌های زیادی از زبان‌های اروپایی به زبان فارسی ترجمه شده است. گرچه ترجمه بعضی از این کتاب‌ها بد و نامفهوم و نارساست، باید آن‌ها را به عنوان تمرین ترجمه یا تجربه شکست سهل‌انگاری در کار مهم و دشوار ترجمه، پذیرفت. بعضی ترجمه‌ها هم خوب است و با خواندن آن‌ها می‌توان با مطالب پست‌مدرن و وضع آن آشنا شد. برخی مدرنیته را در برابر سنت می‌گذارند و چه بسا که با نظر به این تقابل گمان کنند که آدم مدرن از سنت بریده است و باید با آن مخالف باشد. در ایران و شاید در همه کشورهایی که علم و ادب و سیاست جهان جدید تعلیم و اجرا می‌شود، قبل از مطالعه آرا و آثار فلسفی باید کاری «بیکنی» صورت گیرد. فرانسیس بیکن به قول خودش به بت‌هایی توجه کرد که تا بودند و تا باشند نمی‌گذاشتند و نمی‌گذارند اندیشه‌ی نو که او آن را حقیقت می‌خواند، به درستی درک و دریافت شود. بته‌ای بیکنی هنوز هم وجود دارد و البته در مواردی صورتشان دگرگون شده است. ما هم مثل مردم زمان بیکن گرفتار عادات تاریخی و زبانی خود هستیم. ما از بسیاری تعابیر و اصطلاحات و ازجمله مدرنیته قبل از تحقیق در معنای آن، تصورهایی داریم و تازه وقتی با معنی اصطلاحی آن آشنا می‌شویم، آن را مثلا شیوه زندگی و اندیشیدن در دنیای جدید و در کشورهای به اصطلاح توسعه‌یافته می‌دانیم و فکر می‌کنیم که این شیوه فکر و زندگی مرحله تکامل‌یافته تاریخ در قیاس با دوران پیش از مدرن (و مثلا قرون وسطی) است.»
فهرست مطالب کتاب به این شرح است:
ما و اندیشه ی پست مدرن و پایان مدرنیته
اندیشه ی پست مدرن
اندیشه ی پست مدرن و فهم معنی آن
فهرست اعلام
اندیشه ی پست مدرن دو تاریخ دارد، یک تاریخ آن به زمانی باز می گردد که هنوز حرفی به نام مدرنیته وجود نداشت. این تاریخ در دوران مدرنیته هم دوام داشت و جزئی از آن بود. تاریخ دیگر پست مدرن از زمان آغاز مدرنیته یعنی از رنسانس در زمان مونتنی و شکسپیر آغاز می شود و در قرن نوزدهم در تفکر کی یرکگارد و نیچه و بخصوص در آثار شاعران و نویسندگان غربی و روسی جلوه های بارزی پیدا می کند.
دکتر داوری اردکانی کتاب «اندیشه پست مدرن» را با این جملات به پایان می برد که: «مسلماً مباحث تجدد با سیاست پیوند دارد اما از موضع سیاسی در این بحثها نباید وارد شد، زیرا با این بحث هاست که تکلیف سیاست روشن می شود نه اینکه سیاست راه تفکر را معین کند. سیاست قبل از تفکر، سیاست نیست بلکه هوی است. ماهیت تجدد و تاریخ آنرا با سیاست هوی و با هیچ سیاستی نمی توان دریافت، بلکه فهم تاریخ راه سیاست را باز و روشن می کند».
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی اندیشه پست مدرن