دیوان عبدالله شهاب ترشیزی هروی

به کوشش: همایون باختریان

از مقدمه کتاب:
شهاب ترشیزی در هجو سرایی دست بالا و قدرت عجیبی داشت. گرچه هجای رکیکۀ او تابو و ممنوع روزگار ماست؛ اما روی چند دلیلی خواستیم این اسرار مگو را نیز به رسم امانت داری به خوانندگان تسلیم دهیم. اگر خوانندگان ارجمند آنها را مضر پنداشته وتحریم نمایند؛ میتوانند در کتاب دست داشته ی خود به نابودی آنها بپردازند. اگر چه خود شهاب در دفاعیه یی به شکل استادانه از سرایش هجویات در دفتر خود دفاع نموده است که لازم به آوردن دلیل دیگری نیست:

صد هزاران تحفه و نعت و سلام / باد بر پیغمبر عالی مقام
وانکه ُحسان را ز بهر نشر دین / گشت فرمانده به هجو مشرکین
تیره بختان را بود دردی عجیب / کش هجا درمان بود جای طبیب
تا نگوید کس که شعر هجو هزل / کس نگوید در جهان جز مرد رزل
انوری گفتست و سعدی نیز هم / من اگر گویم نباشد هیچ غم».