روسمرسهلم: اسبهای سفید

هنریک ایبسن (1906-1828) بعد از شکسپیر نام‌آشناترین نویسنده در عرصه‌ی ادبیات تاتر جهان است. بیش از سی و پنج نمایشنامه نگاشته که تمامی آن‌ها اجرا و اغلب با اقبال جهانی مواجه شده است. او نگارش نمایشنامه‌ی اسب‌های سفید را در سال 1885 شروع کرد و در آن هشت ماه آن را به انجام رساند.

نمایشنامه اسب‌های سفید از ویژگی بنیادینی در ادبیات نمایشی کشورهای اسکاندیناوی برخوردار است و آن جدا بودن از ماجراهای خانوادگی است که در کشاکش اختلاف، خیانت و توطئه خانواده به نابودی کشیده می‌شود.
این‌گونه نمایشنامه‌ها در فضای ادبی سوئد، دانمارک و نروژ زیاد دیده می‌شود که بر محورستیز و عصیان ‌زن صورت می‌گیرد و نمونه‌های بارز آن، «پدر»، نوشته‌ی استرینجبرگ و هدا گابلر اثر ایبسن است. اما در اسب‌های سفید بن‌مایه‌ی داستان نمایشنامه، کشیشی است که از عقاید و آداب کلیسا سر می‌تابد و این دگرگونی هنگامی روی می‌دهد که عشق «ربکا» در ضمیر او جا می‌گیرد. افکار کشیش، دگرگونی و تردیدهای وسوسه‌انگیزش در نهایت استحکام و معطوف به فضای فکری کلیسا در زمانِ حیات ایبسن ترسیم شده است.