خاطرات مردم شناسان ایران

این کتاب حاوی خاطرات میدانی مردم شناسان ایرانی است که نسل‌های متفاوتی از آنها را در بر دارد. مردم‌شناسی ایرانی که بیش از 70 سال از عمر آن می‌گذرد، نیازمند ثبت گونه‌های متفاوت رویکرد‌های میدانی، روش‌شناسی، نظام نظری و پیشینه ادبی خود است. اگرچه انسان‌شناسانی چون دکتر نعمت‌الله فاضلی به چاپ آثار ارزشمندی به زبان انگلیسی در بررسی تاریخ انسان‌شناسی ایرانی اقدام کرده‌اند و می‌توان به ضمیمه کتاب ارزشمند درآمدی بر انسان‌شناسی دکتر ناصر فکوهی نیز اشاره داشت و سلسله مقالات حمیدرضا دالوند در مجله فرهنگ و مردم، با این حال ثبت اسناد و تاریخ شفاهی مردم‌شناسی و انسان‌شناسی ایرانی از دو جهت مورد توجه باید قرار گیرد، نخست اهمیت ثبت تاریخی دوره‌های مردم‌شناسی و انسان‌شناسی ایرانی که در صورت بی‌توجهی به این موضوع، جبران آن غیر ممکن خواهد بود و از سوی دیگر نقد ادبیات مردم شناختی و انسان شناختی ایران از زاویه درون به‌گونه‌ای که موقعیت انسان شناس روی زمین قابل ارزیابی و توصیف باشد. از سوی دیگر این خاطرات و تاریخ شفاهی، ضعف‌های ادرای و ساختار مراکز انسان‌شناسی و مردم‌شناسی ایران را طی 100 سال اخیر به منظور رفع آن آشکار خواهد ساخت. از این روی می‌توان خاطرات مردم شناسان ایرانی را گامی در راه ثبت تاریخ شفاهی مردم‌شناسی ایرانی تلقی کرد.