نغمه های جاویدان یا صد بند تاگور
نویسنده:
رابیندرانات تاگور
مترجم:
م. ضیاالدین
امتیاز دهید
تاگور كار ادبي خود را درسال ۱۸۷۶ با سرودن اشعار «غنايي» آغاز كرد. وي در بيستم سپتامبر ۱۸۷۷ميلادي براي تحصيل حقوق عازم لندن گرديد اما حقوق هرگز نمي توانست روح نوجو و فياض وي را قانع كند، از اين رو پس از يك سال به زادگاه خويش بازگشت و در نهضت پر دامنه اي كه در تمام زمينه هاي زيست ، اقتصاد ، سياست و فرهنگ و فلسفه در اين كشور و خصوصاً در ايالت بنگال به حد عصيان رسيده بود نقش حساسي به عهده گرفت و دومين اثر خود را كه حاوي افكار مختلف او بود، در قالب ترانه هايي لطيف و پرشور منتشر كرد.
دراين اشعار، زيبايي، عظمت و روح مبارزه جويي همه يك جا گرد آمده و نمايشگر عالي ترين عواطف بشري و تلاش مقدس انسان براي زيستن بود. آثار اوليه ي وي تقليدي از شعراي بزرگ هندي بود كه با مايه اي از فولكلور چاشني خورده بود، ليكن درسال ۱۸۷۸ منظومه هاي «ترانه هاي آفتاب» و «سرودهاي شبانه» كه حاوي ايده هاي انساني و بزرگي بودند انتشار يافت. انتشار آنها در سراسر هندوستان وي را به عنوان يك شاعر بزرگ معرفي كرد. او براي انديشه هاي خود قالبي از رمانتيسمي داشت كه از فرهنگ و دانش و سرودهاي جاويدان و با عظمت هند باستاني آكنده بود.
شعر او مرثيه مرگ كودكان گرسنه، و ترانه هاي او نمايشگر اندوه زنان رنجديده دهقان بود. او بهترين آثار خود را در اين دوران به وجود آورد ، داستانهاي هيجان انگيزي به رشته تحرير كشيد و نمايشنامه هاي كم نظيري نگاشت كه از ميان آنها «باغبان و سنگ هاي گرسنه»، «اميد دهقان»، « مهتاب درخشنده » را مي توان نام برد. اما وقايع دردناكي براي وي پيش آمد. درسال ۱۹۱۰ ابتدا زن محبوبش و پس از آن دخترش و سه ماه بعد پسر كوچكش يكي پس از ديگري در ظرف يك سال جان سپردند. اين وقايع ضربه ي هولناكي به روح حساس تاگور وارد كرد تا جايي كه كنترل اعصاب خود را تا حدي از دست داد.
اشعار تاگور به اغلب زبان هاي اروپايي ترجمه شده و در سال ۱۹۱۳ به عنوان اولين هنرمند از آسيا جايزه نوبل گرفت.شخصيت تاگور كاملاً در آثار او متجلي است. او به عنوان يك هنرمند رسالت خود را مي شناخت و هميشه آماده ي مبارزه با بيداد و ظلم و شقاوت بود و مبارزه پي گير و بي اماني را عليه ناسيوناليسم آلمان و رژيم نازي آغاز نمود. تاگور پس از مرگ زن و فرزندانش به مسافرت پرداخت و از كليه ي كشورهاي اروپايي ، چين وآمريكا و اتحاد جماهير شوروي ، ايران ، آمريكاي جنوبي وكانادا ديدن كرد.
بیشتر
دراين اشعار، زيبايي، عظمت و روح مبارزه جويي همه يك جا گرد آمده و نمايشگر عالي ترين عواطف بشري و تلاش مقدس انسان براي زيستن بود. آثار اوليه ي وي تقليدي از شعراي بزرگ هندي بود كه با مايه اي از فولكلور چاشني خورده بود، ليكن درسال ۱۸۷۸ منظومه هاي «ترانه هاي آفتاب» و «سرودهاي شبانه» كه حاوي ايده هاي انساني و بزرگي بودند انتشار يافت. انتشار آنها در سراسر هندوستان وي را به عنوان يك شاعر بزرگ معرفي كرد. او براي انديشه هاي خود قالبي از رمانتيسمي داشت كه از فرهنگ و دانش و سرودهاي جاويدان و با عظمت هند باستاني آكنده بود.
شعر او مرثيه مرگ كودكان گرسنه، و ترانه هاي او نمايشگر اندوه زنان رنجديده دهقان بود. او بهترين آثار خود را در اين دوران به وجود آورد ، داستانهاي هيجان انگيزي به رشته تحرير كشيد و نمايشنامه هاي كم نظيري نگاشت كه از ميان آنها «باغبان و سنگ هاي گرسنه»، «اميد دهقان»، « مهتاب درخشنده » را مي توان نام برد. اما وقايع دردناكي براي وي پيش آمد. درسال ۱۹۱۰ ابتدا زن محبوبش و پس از آن دخترش و سه ماه بعد پسر كوچكش يكي پس از ديگري در ظرف يك سال جان سپردند. اين وقايع ضربه ي هولناكي به روح حساس تاگور وارد كرد تا جايي كه كنترل اعصاب خود را تا حدي از دست داد.
اشعار تاگور به اغلب زبان هاي اروپايي ترجمه شده و در سال ۱۹۱۳ به عنوان اولين هنرمند از آسيا جايزه نوبل گرفت.شخصيت تاگور كاملاً در آثار او متجلي است. او به عنوان يك هنرمند رسالت خود را مي شناخت و هميشه آماده ي مبارزه با بيداد و ظلم و شقاوت بود و مبارزه پي گير و بي اماني را عليه ناسيوناليسم آلمان و رژيم نازي آغاز نمود. تاگور پس از مرگ زن و فرزندانش به مسافرت پرداخت و از كليه ي كشورهاي اروپايي ، چين وآمريكا و اتحاد جماهير شوروي ، ايران ، آمريكاي جنوبي وكانادا ديدن كرد.
آپلود شده توسط:
morad850
1396/10/02
دیدگاههای کتاب الکترونیکی نغمه های جاویدان یا صد بند تاگور