دیوان کامل افصح الشعراء میرزا عبدالجواد جودی خراسانی

به اهتمام: مهدی آصفی
این نوحه‌سرای نامی نامش عبدالجواد و تخلص و شهرتش «جودی» است و گاهی هم میرزای جودی خوانده می‌شد. میرزا لقب عمومی سرایندگانی بوده که در اواخر قرن دوازدهم تا اوایل قرن سیزدهم می‌زیسته‌اند. جودی از مردم عنبران است که یکی از کوهپایه‌های معروف مشهد و از بلوک جاغرق است. او در سرودن اقسام شعر استاد بوده و کلمات دقیق و تشبیهات ارزنده در دیوانش به چشم می‌‌خورد. او تمام همتش را به سرودن اشعار در مراثی اهل بیت (ع) مصروف داشته و به مدح این و آن نپرداخته است. این دیوان او شامل قصیده‌ها، مثنوی‌ها، مرثیه‌ها، از مدینه تا مدینه، نوحه‌های سینه‌زنی و اشعار شعرایی است که اشعارشان در دیوان جودی راه یافته است.