براده‌ها

در مقدمه این کتاب می خوانیم:

حرف اول
«براده ها» ساده ترین نامی است که می توان بر این مجموعه نهاد و شاید هم برازنده ترین تراشه های فکر در گوشه و کنار کارگاه خیال و براده های قلم در کف آهنگری محقر تشبیه و تمثیل. سخت مختصر است، اما مفید بودنش را نمی دانم. امیدوارم که مضر نباشد. در این دفتر، سخن از هر دری رفته است، اما یقین ندارم در هر سری بگیرد. باری این هم کاری است که شیرازه اش را پراکندگی و تعدد موضوعات بسته است. ازاین رو من پیشاپیش، دست خواننده صبور را که این دانه های پراکنده، به نخ ظریف حوصله اش پیوسته و ردیف می شوند، می فشارم.

والسلام

حسن حسینی خرداد ۱۳۶۵