یادگار عشق و حرمان مدام

مجموعه‌ای بالغ بر ۹۰ شعر از احمدرضا احمدی، شاعر، نویسنده‌ و مترجم نامی معاصر ادبیات ایران

فعالیت‌های او درعرصه‌ی شعر نو فارسی، حوزه کودک و نوجوان و همچنین پژوهش‌ها، مصاحبه‌ها و ویراستاری‌هایش در زمینه‌ی موسیقی، شایسته‌ی تقدیر است. این ادیب معاصر، جایزه‌ شعر بیژن جلالی در سال ۱۳۸۵ و عنوان نامزد دریافت جایزه‌ هانس‌ کریستین اندرسن در سال ۱۳۸۸ را در کارنامه‌ی خود دارد.

بخشی از شعر «در این خانه در این کوچه»:
«چه می‌دانم شاید سرزمین‌های خوف دیدنی باشد
تا من از ستایش شکوفه‌های گیلاس و آب‌های روان رها شوم
در خیال درد‌ها و مصیبت‌های آن زنان را با گیسوان سیاهی برای همیشه فراموش کنم
آیا عشق را باد‌های مسموم مستمندی نابود کرده است
به کجا باید پناه می‌بردم،
من فقط وارث مرگ شده‌ام
و محاصره‌ی شاخه‌های شکسته‌ای که دیگر عقیم شده‌اند، مانده‌ام...»