آینده هوپر توت

هوپر جز یک خصوصیت نادر و معماگونه هیچ فرقی با بقیه ی پسرهای وست هام شرقی نداشت. چیزی که او را از دیگران متمایز می کرد، این بود که او می جهید و پاهایش هرگز زمین را لمس نمی کرد! اما این معما مشکلی ایجاد نمی کرد. هوپر هم کفش چرمی معمولی به پا می کرد و هم مثل فرفره جلو چشم همه این طرف و آن طرف می رفت. جهش هوپر به طور تصادفی برملا شد. او در هوا بالا رفت و خوشحال و خندان بالای سر هم کلاسی هایش معلق شد.
اما زمانی که خانواده ی او به نیویورک نقل مکان کردند، جهیدن او مشکل آفرین شد و «پرواز انسان» تیتر درشت همه ی روزنامه ها شد. هوپر با مخترعی به نام پروفسور اسمیت و پسری به نام بلو آشنا شد و از یک ماجرا به ماجرای دیگر جهید... از کتاب های تاریخ به اچ. جی. ولز و از سیرک به ناسا. هوپر کم کم با درک و چه بسا حل معمای خود، به آگاهی های تازه ای درباره ی جهان و آینده دست یافت.