نام ها و نشانه ها در دستور زبان فارسی

فرض کنید اصلاً فارسی نمیدانید، از نو به کشف آن برخیزید! در این کتاب، شاملو دست ما را می گیرد و از تنگنای قواعد کهن، به کشف دوباره زبان فارسی و ظرفیت های پنهان آن می خواند. می گوید:
برخورد من با زبان مادری، برخورد با چیزی مقدس است.
در این معبد قدسی تنها باید حضور قلب داشت. شاملو به شیوایی از حرف، از کلمه آغاز می کند. و ما را به پاسداری از زبان فارسی که به تعبیر او نیمی از تعهد اجتماعی ماست فرا می خواند. به ما می آموزد که چطور نشدنی را غیر قابل امکان ننویسیم.

و از کاربرد زباناً و استرحاماً و تلفناً بپرهیزیم و با شیرینی از خطاهای زبانی می گوید که با یک جابه جایی می تواند پی نوشت امپراتور را از تبعید به رهایی بدل کند: بخشش لازم نیست، به سیبری تبعید شود. بخشش، لازم نیست به سیبری تبعید شود. مطالعه این کتاب را به همه پارسی گویان پیشنهاد می کنیم.