دستور زبان فارسی با تجزیه و ترکیب قدم به قدم به همراه تعریف انواع شعر

290 صفحه

کهن ترین دستور زبان متعلق به زبان سانسکریت هند است که پانصد سال پیش از میلاد نگاشته شده. در مغرب زمین نیز یونانیان چهارصد سال قبل از میلاد به تهیه دستور زبان اقدام کردند. در میان علمای عرب مسلمان نیز، این نیاز در قرن اول هجری برآورده گشت. ایرانیان با اینکه در تهیه دستور زبان عربی پیشگام بودند، به فکر گردآوری دستوری برای خود نبودند به طوری که اولین کتابی که به مباحث و نکات دستوری اشاره کرده متعلق به قرن ششم هجری و اولین کتاب دستور فارسی مربوط به سال 1308 قمری اثر میرزا حبیب اصفهانی است که مبنا واقع شد. جوان بودن این علم در ایران و نبود تحقیقات وسیع و عمیق از یکسو و متأثر بودن از نوشته های محققین زبانهای فرانسوی، انگلیسی و عربی باعث ایجاد اختلاف و آشفتگیهای بسیار در تقسیم بندی کلمات، گروههای مختلف دستوری و اصطلاحات و حالات اسم و فعل شده است. دکتر مهدی معینیان، مؤلف این کتاب برای یادگیری دانش آموزان با مباحث دستوری، آثار استادانی چون دکتر مشکور، سید کمال الدین طالقانی و پنج استاد و بالاخص دستور استاد محمدجواد شریعت را مدنظر گرفته و از اختلافات سخنی به میان نیاورده است. مباحث در این کتاب گام به گام مطرح شده و برای اطمینان از یادگیری، مطالب و نکات قبلی تکرار شده و سؤالاتی در پایان هر بحث آورده شده است که شامل سؤالات نهایی و کنکور نیز هست. در ادامه برای رفع نیاز دانش آموزان، انواع شعر، تعریف بعضی از اصطلاحات و صنایع بدیعی نیز بیان شده است. این کتاب به سال 1363 شمسی به زیور طبع آراسته شد و تا سال 1369 به چاپ ششم خود رسید.