مبانی دیپلماسی و آداب دیپلماتیک

از هنگامی که انسان با مدنیت آشنا و ساختارهای حکومتی پدید آمدند، دیپلماسی مهم‌ترین ابزار برقراری روابط سیاسی بین تمدن‌ها گردید.
با پیشرفت جوامع بشری و پیدایش دولت ـ ملت‌ها، دیپلماسی به عنوان یک دانش مورد توجه قرار گرفت و سازمان دهنده اصلی روابط دیپلماتیک شد.
با دگرگونی در روابط بین‌الملل رشد تکنولوژی و قدرت گرفتن مردم، دیپلماسی که زمانی توسط قدرت‌های بزرگ به وسیله‌ای برای سرکوب ملت‌ها و کشورهای ضعیف تبدیل شده بود، از انحصار آنان خارج و کشورهای خواهان استقلال به واسطه آن به عنوان واحدهای سیاسی برابر در روابط بین‌الملل دارای جایگاه شدند. بدون تردید دیپلماسی از عناصر عمده قدرت واحدهای سیاسی و اهرم اصلی سیاست خارجی است که تجلی آن را در روابط دیپلماتیک می‌بینیم.
در این بین نقش دیپلمات‌ها به عنوان مجریان اصلی سیاست خارجی در به ثمر رساندن اهداف دیپلماسی همواره در طول تاریخ حائز اهمیت بوده است.
دیپلمات‌ها در حقیقت هم چون سربازانی که در میدان نبرد برای میهن خود جان فشانی می‌کنند، در صحنه روابط دیپلماتیک نیز آینه تمام نمای کشور خود هستند که می‌بایست با کسب مهارت و استفاده مناسب از هنر دیپلماسی و شناخت آداب آن، نقاط ضعف و نارسایی‌های دیگر نهادهای مملکتی را پوشش داده و راه ترقی کشور خود را هموار سازند.
کتاب حاضر بر هفت گفتار استوار است که به ترتیب: ساختار دیپلماسی، کارکردهای دیپلماسی، دیپلماسی و منافع ملی، تاریخچه روابط دیپلماتیک، تجزیه و تحلیل روابط دیپلماتیک، ابزار و تاکتیک‌های روابط دیپلماتیک و جایگاه و وظایف دیپلمات‌ها را شامل می‌شود.
در این کتاب، دیپلماسی و روابط دیپلماتیک به عنوان دو مقوله مستقل و در عین حال غیرقابل تفکیک، از دیدگاهی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته که دانشجویان و دانش‌آموختگان رشته‌های علوم سیاسی و روابط بین‌الملل ضمن مشاهده اصول و چارچوب تئوریک این دو موضوع و سیر تحولات آنها، به قواعد، آداب و پیچیدگی‌های موجود روابط دیپلماتیک در دوران حاضر واقف و با ویژگی‌های یک دیپلمات ورزیده در عرصه بین‌الملل آشنا گردند.