کار و فراغت ایرانیان

کار و فراغت، دو ویژگی مهم هویت انسانی است. "کار"، فعالیت فکری، عملی و عاطفی انسان است که غایت‌مند و اجتماعی است. با رشد نیروی کار، اعتلای علوم و فناوری و نیز گذار از اقتصاد معیشتی به اقتصاد کالایی زمان فراغت از زمان کار متمایز شد. "فراغت"، مجموعه‌ی فعالیت‌هایی است که به منظور دفاع از حق خود ـ انگیختگی و عمل مستقلانه، برای پس زدن مرزهای محدودکننده، در پرداختن فرد به هنر، علم، فرهنگ، سیاست، ورزش و... انجام می‌گیرد. یکپارچگی و انسجام زندگی فرد، مستلزم پیوند کار و فراغت است، زیرا کار، حق ایجاد می‌کند و فراغت، استقلال و خودانگیختگی. کار و فراغت شمایل انسان، برانگیزاننده‌ی مسئولیت‌پذیری و بستر مبارزه‌‌های راستین‌اند. از این رو نگارنده در کتاب حاضر به چیستی و چگونگی "کار" و فراغت" و نیز چرایی آن‌ها در جامعه‌ی ایرانی پرداخته است. برخی از مباحث کتاب عبارت‌اند از: کار در تمایز با زحمت و اشتغال، فراغت در تمایز با سرگرمی‌خواهی، بیگانگی کار و فقدان اشتیاق به کار، و بیگانگی فراغت و فرهنگ سرگرمی‌خواهی.