سلام لندن

روایت «سلام لندن» داستان جنگیدن یک زن برای دوباره ساختن زندگی است. زندگی‌ای که دیگران، شرایط اجتماعی و محیط به زور و با تلخی از او پس گرفته‌اند و جذابیت داستان در همین ایستادگی و جنگیدن اوست.
در کنار قصه این زن، روایت‌های آدم‌های دیگری را نیز می‌خوانیم که همگی با شخصیت‌پردازی خیلی خوب و قصه‌های پرکشش و قوی نوشته شده‌اند. خواننده در طی خواندن رمان دوست ندارد آن را نیمه‌کاره رها کند و پس از تمام شدن آن نیز اندوهگین می‌شود و همه اینها نشان‌دهنده تجربه زیستی پربار نویسنده است. نویسنده زندگی و آدم‌ها را می‌شناسد، علت رنج‌های آن‌ها را می‌فهمد و «انسان» را درک می‌کند و این حس‌ها به مخاطب هم منتقل می‌شود به طوری که تجربه‌ شخصیت‌های داستان و زندگی آنها را همراه با خواندنشان زندگی می‌کند، با لبخندشان لبخند می‌زند و ترس و غمشان را لمس می‌کند.
«سلام لندن» با دغدغه‌های روشنفکرانه عجیب و غریب و یا سیاسی نوشته نشده است. مساله و فکر و ذکر آدم‌های قصه، خوب زندگی کردن است وبا این وصف مخاطب بر حسب الحال خود ممکن است دغدغه‌های شخصی خود را هم بیابد و درگیرشان شود و این از نکات مثبت داستان است که لایه‌های متفاوتی دارد.