آسیای مرکزی، دو دهه پس از استقلال

از پیشگفتار کتاب:
فروپاشی شوروی در مناطق به جا مانده از آن تاثیر عمیقی گذاشت. در سالهای ابتدایی فروپاشی شوروی، بسیاری از این منتطق با چالش های گسترده سیاسی، اجتماعی و اقتصادی مواجه بودند. بخشی از این چالش ها از قرار داشتن این جوامع در دوره گذار و جستجوی آنها برای یافتن مدل مناسبی از توسعه ناشی می شد.
در چنین شرایطی، بازار انواع مدل های تحول و توسعه داغ شده است. اما این موضوع که چه مدلی از تحول برای کشورها و به طور خاص کشورهای آسیای مرکزی مناسب است، دقت و مطالعه بیش تری را طلب می کند. در همه کشورها برای تحول موفق، روش یکسانی وجود ندارد و نمی توان با یک نسخه تمام مشکلات موجود در این منطقه را حل کرد. بهترین راهکار برای تحول، باید جداگانه برای یک کشور خاص و به شیوه ای مستقل طراحی شود و بر ارزیابی دقیق ویژگی های توسعه تاریخی، روحیه و طرز تفکر مردم آن کشور و منابع مادی و انسانی موجود که برای تحقق این تحولات در نظر گرفته شده اند، تکیه کند.
آنچه نویسندگان کتاب حاضر بر آن تاکید دارند، این است که در طی این سالها برای تحول در آسیای مرکزی راهبردهایی شکل گرفته و به اجرا درآمده است؛ اما کماکان در تهیه راهبرد کارآمد، مشکلاتی وجود دارد. بررسی دستاوردهای دولت های منطقه و نیز مسیری که تا بهبود اوضاع این کشورها باقی است، از جمله مسائل مهم مورد نظر نویسندگان است. در این کتاب برخلاف منابع غربی تلاش می شود مزایا و معایب الگوی لیبرال و نیز امکان پذیر بودن ایجاد نوعی الگوی بومی برای توسعه در منطقه مورد کندوکاو قرار گیرد...