بچه های ژیواگو: آخرین نسل روشنفکران روسیه
نویسنده:
ولادیسلاو زوبوک
مترجم:
غلامحسین میرزا صالح
امتیاز دهید
✔️ "بچههای ژیواگو" یک رمان تاریخی و در واقع تحقیقی است جامع از "وولادیسلاو زوبوک" نویسنده ۵۶ ساله روس درباره نقش فرهیختگان روسیه در فروپاشی نظام بلشویکی این کشور. موضوع کتاب که در سال ۲۰۰۹ منتشر شد، درباره ماجراهای سال ۱۹۹۰ روسیه و تغییر رژیم کمونیستی آن است. زوبوک در این کتاب نشان میدهد که روشنفکران و اهل کتاب و ادبیات در روسیه مجری اصلی این تحول بزرگ بودهاند.
زمانی که "دکتر ژیواگو" اثر مشهور نویسنده روس بوریس پاسترناک منتشر شد، مطالعه آن تحولی اساسی در طبقه روشنفکر این کشور به وجود آورد. این کتاب (دکتر ژیواگو) داستان انقلاب است و چاپ آن افراد زیادی را به سخن درآورد و منجر به اصلاحات دوره خروشچف و در نهایت فروپاشی نظام اتحاد جماهیر شوروی شد.
کسانی که دکتر ژیواگو را خوانده بودند، چشم و گوششان باز شد و زوبوک از آنها به نام "بچههای ژیواگو" یاد میکند که در واقع گویای وضعیت و تاثیر متفکرین روسیه در این تحول اساسی است. کتاب روایت تغییر رژیم کمونیستی روسیه با تاکید بر نقش نویسندگان و «ادبیات» در آن روزهاست و بیش از آنکه روایت تاریخی روسیه آن دوران باشد، یادآور این جمله ژیل دلوز است که: «اگر ادبیات بمیرد، جنایت است».
زوبوک در دو دهه اخیر مانند نورمن دیویس با مکاشفه در آرشیوهای محرمانه بهتازگی رونمایی شده، آثار باارزشی در زمینه روابط و مسائل مربوط به دو ابرقدرت سابق و فروپاشی یکی از آن دو در اختیار پژوهشگران دانشگاهی گذاشته است. آثاری که به دور از جنجالهای ژورنالیستی و ترهات کسانی که با تحریف تاریخ، از آن چون نردبانی برای نیل به مقاصد خویش بهرهبرداری میکنند، چشم خوانندگان را به حقایق امور آن امپراتوری سوسیالیستی باز کرده است.
بیشتر
زمانی که "دکتر ژیواگو" اثر مشهور نویسنده روس بوریس پاسترناک منتشر شد، مطالعه آن تحولی اساسی در طبقه روشنفکر این کشور به وجود آورد. این کتاب (دکتر ژیواگو) داستان انقلاب است و چاپ آن افراد زیادی را به سخن درآورد و منجر به اصلاحات دوره خروشچف و در نهایت فروپاشی نظام اتحاد جماهیر شوروی شد.
کسانی که دکتر ژیواگو را خوانده بودند، چشم و گوششان باز شد و زوبوک از آنها به نام "بچههای ژیواگو" یاد میکند که در واقع گویای وضعیت و تاثیر متفکرین روسیه در این تحول اساسی است. کتاب روایت تغییر رژیم کمونیستی روسیه با تاکید بر نقش نویسندگان و «ادبیات» در آن روزهاست و بیش از آنکه روایت تاریخی روسیه آن دوران باشد، یادآور این جمله ژیل دلوز است که: «اگر ادبیات بمیرد، جنایت است».
زوبوک در دو دهه اخیر مانند نورمن دیویس با مکاشفه در آرشیوهای محرمانه بهتازگی رونمایی شده، آثار باارزشی در زمینه روابط و مسائل مربوط به دو ابرقدرت سابق و فروپاشی یکی از آن دو در اختیار پژوهشگران دانشگاهی گذاشته است. آثاری که به دور از جنجالهای ژورنالیستی و ترهات کسانی که با تحریف تاریخ، از آن چون نردبانی برای نیل به مقاصد خویش بهرهبرداری میکنند، چشم خوانندگان را به حقایق امور آن امپراتوری سوسیالیستی باز کرده است.
دیدگاههای کتاب الکترونیکی بچه های ژیواگو: آخرین نسل روشنفکران روسیه