اسم مصدر - حاصل مصدر

این کتاب دومین کتاب از سلسله کتب طرح دستور زبان فارسی دکتر معین است. استاد معین از سال 1331 شمسی به تدوین یادداشتهای دستوری خود پرداخت و این مباحث را با عنوان «طرح دستور زبان فارسی» به زیور طبع آراست. این رسائل به روش استقرا تدوین شده و در آن شاهد مثالها از قدما و معاصران، زبان ادبی و عامیانه برگزیده شده و تنها، دستور زبان نیست بلکه شامل نکات دستور تطبیقی، تاریخچه دستور، تحولات زبان و نکات املایی و انشایی است. در این کتاب به مبحث اسم مصدر و حاصل مصدر پرداخته شده و نظرات و یادداشتهای معاصران و قدما، فارسی زبانان و زبانهای دیگر نیز در نظر گرفته شده که‌ به عرض چند استاد فاضل رسیده و نظرات ایشان با ذکر نامشان آورده شده است. مقدمه، ‌اسم مصدر، اسم مصدر شینی، اسم مصدر مرخم، اسم مصدر «هایی»، اسم مصدر «آری»، اسم مصدر «یایی»، اسم مصدر مختوم به «مان و ا»، مصدر مرخم، نقد اقوال نویسندگان راجع به علائم دیگر اسم مصدر، «ی» حاصل مصدر، ساختمان،‌ ملاحظات درباره «ی»، حاصل مصدر مختوم به «ِیا»، «یت»، جمع حاصل مصدر و اسمهای مختوم به «ا» مباحث این کتاب را تشکیل می دهد.