شمار و مقدار در زبان فارسی

رابط‌ های شماری در دستور زبان به واژه‌های میانجی میان شماره و شمرده(عدد و معدود) اطلاق می‌شود. این رابط ها در زبان نوشتاری همان نقشی را دارند که واحدها در علم فیزیک دارند. برای تعیین واحدهای مقدار یا تعداد و نوع و اندازه شمرده دبیران و نویسندگان و حسابداران دیوانی سده‌های اخیر واژه‌های قراردادی مناسبی را برگزیده و بکار برده‌اند که امروزه در دستور زبان به آنها رابط شماری گفته می‌شود. وسایل بسته‌بندی مانند بسته و جعبه و کارتون نیز به عنوان رابط شماری به‌کار می‌روند. در متون ادبی رابط‌های شماری مانند «یک سینه راز»، «یک کهکشان ستاره» و «یک دهن آواز» و «یک قَبس آتش» نیز کاربرد دارد. یک بیت شعر، یک سطر نوشته، یک پاراگراف مطلب، یک جمله سخن، یک گروهان سرباز از دیگر موارد کاربرد رابط‌های شماری است. کلمه‌های «عدد»، «قلم»،«تا» و «فقره» واحدهای عمومی هستند که می‌توانند برای شمارش هر چیزی که واحد آن را نمی‌دانیم به کار ببریم. نشاط در مقدمه ی کتاب می نویسد: «بخش بسیار وسیعی از زبان را عدد و ترکیبات و مفاهیم عددی فراگرفته است و کابردهای آن به قدری زیاد، وسیع و عظیم است که اثرات و نمونه های مستقیم و غیرمستقیم آن در تمام امور روزمره ی زندگی بشر و علوم و فنون عصر به حد وفور به چشم می خورد. به عبارت مختصر عدد زبان علم است... در این مجلدات به سهم خویش، به تشریح و توضیح عدد و کاربردهای آن در زبان فارسی همت گماشته ام و هدف از این امر تهیه ی یک دستور و کتاب مفید درباب شناسایی شمار و مقدار است... .» این کتاب به قلم دکتر سید محمود نشاط در سال 1368 توسط موسسه انتشارات امیرکبیر در تهران و در 3300 شمارگان منتشر شده است.