تهمت شاعری: تحقیقی در احوال و پژوهشی در دیوان اشعار پروین اعتصامی
امتیاز دهید
نویسنده:
فضل الله گرگانی
درباره:
پروین اعتصامی
امتیاز دهید
کتاب حاضر پژوهشی است بر افکار و آثار پروین اعتصامی که جامعه ی ادبی و فرهنگی ایران در زمان چاپ کتاب به دلیل مطرح شدن برخی از مسائل که به زعم منتقدان نادرست و ناروا بوده است، استقبال چندانی از کتاب نکرد لکن بدیهی است که در عین ضعف در بیان برخی از مطالب، بخش هایی از کتاب نیز بسیار خوب و حائز نکات دقیق و درستی می باشد. به هر روی برای استفاده ی مخاطبان ارجمند لازم دیدیم که کتاب در دسترس قرار گیرد. این کتاب در سال 1356 توسط انتشارات روزنه منتشر شده است.
بیشتر
آپلود شده توسط:
hanieh
1395/02/28
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی تهمت شاعری: تحقیقی در احوال و پژوهشی در دیوان اشعار پروین اعتصامی
نویسندۀ این خرعبلات در جایی از شهریار و همسر غلامعلی بهار به عنوان تنها کسانی نام برده که یکی او را شاعر دانسته و یکی هم گفته شاعر نبوده است. در کتاب خاطرات مترجم و استاد مرحوم محمّد قاضی آمده که ایشان در دوران خدمت افسری وظیفه گاهی به خانۀ اعتصامی می‌رفته و اشعارش را برای پروین می‌خوانده و از او راهنمایی‌ها و تعلیماتی در زمینۀ شعر می‌دیده است و چگونگی سرودنِ شعر مطوّل خود را هم در رثای این مهبانوی شعر ایران شرح داده که فقط اندکی از آن در مجموعه و یادنامۀ پروین آمده (این مجموعه در کتابناک هم موجود است).
در جایی هم فرموده پروین با کسی مکاتبه و مراوده نداشته و در خصوص آشنایی او با انگلیسی و عربی هم اظهار تردید کرده! شاید از مخالطت با نااهلانی مانند این آقا پرهیز می‌کرده ولی مطابق سخنان موجز رئیس دبیرستان امریکایی‌های تهران در مراسم ترحیم پروین این بانوی عزیز تا پایان عمر، از جمله، با خانمی امریکایی و نیز سرور مهکامۀ محصّص مکاتبه داشته.
همه جا تلویحاً می‌گوید اشعار پروین سرودۀ پدر ایشان بوده و سرانجام در اواخر این وجیــــــزه هم می‌فرماید به جر مطالب منثور دیوان پروین همۀ اشعار این دیوان هم سرودۀ علی‌اکبر دهخداست! پسر و دختری مانند پروین و برادرش پروردۀ پدری هستند که یکی از کتابهای عربی‌اش در دانشگاههای مصر کتاب درسی بوده. به نظر این حقیر اشعار دهخدا از حیث سَبْک هرجند با پروین قرابت‌هایی دارد امّا روی‌هم‌رفته از شعرهای پروین در مرتبۀ نازل‌تری قرار می‌گیرند. اگر چند کلمه‌ای بیشتر دربارۀ سبک و سبک‌شناسی خوانده بود، به آسانی می‌فهمید اشعار این دیوان سرودۀ پروین هستند نه پدرش و نه دهخدا. کسانی که اهل خوشنویسی هستند می‌دانند همۀ نمونه‌های خطّی‌ای که این آقا به آنها اشاره کرده خط یک نفر هستند که در احوال متفاوتی تحریر شده‌اند.
متأسّفانه مطالب دیگری هم در نظر داشتم که فراموشم شد. پیری چه زود در ایّام کودکی‌ام به سراغم آمده! ببخشید.
به نوبت خود، از لطف سرکار عالی برای ارائۀ این کتاب سپاسگزارم. قبلاً خُرده-فرمایشی اتّهام‌آمیز از جانب این حقیر دربارۀ استاد مرحوم و یزرگ ادب فارسی، استاد عبدالعظیم قریب گَرَکانی، ایراد کرده‌ام (http://ketabnak.com/book/56989/دیوان-پروین-اعتصامی#desc_start) که لازم است در اینجا برای آن قضاوت نادرست و اتّکا بر حافظۀ مخدوش خود از تمامیِ اعضای کتابناک و دوستانم در تلگرام عذرخواهی کنم. با گذشت 40 سال و عدم دسترسی به این کتاب گمان می‌بردم نویسندۀ این کتابِ آکنده از تهمت استاد قریب باشد. البته اگر هم مرا برای این خطا ببخشید، برای اتّهام به دختر ایشان، استاد مرحوم خانم دکتر قریب، خود من خودم را نمی‌بخشم. من هم انسان و فراموشکار و خطاکارم. امیدوارم مرا ببخشایید و بعضی هم از خطایم عبرت بگیرند.
والسّلام.