منشآت خاقانی

منشآت خاقانی نامه‏ های افضل الدین بدیل بن علی خاقانی است که در آن‏ها خانواده، اقوام، صدور و بزرگان، امیران و شهریاران را مخاطب ساخته است. این نامه‏ ها حاوی اطلاعات سودمندی از اوضاع اجتماعی و سیاسی، عقاید و آداب و رسوم مردم قرن ششم هجری است. وسعت دانش، قدرت تخیل و تجسم، احاطه او بر سخن سبب شده که نثری متفاوت از نثر دبیران برگزیند. فهرستی از لغات و ترکیبات، فهرست احادیث و آیات و اشعار خاقانی در پایان کتاب آمده است. دکتر محمد روشن از پنج نسخه برای تصحیح این نامه‏ ها بهره برده و نسخه اساس آن را نسخه «لالا اسماعیل» متعلق به قرن نهم هجری قرار داده است. پیش از این، نامه های خاقانی به صورت مجموعه (به تصحیح دکتر ضیاء الدین سجادی) و به طور پراکنده در مجله ارمغان به چاپ رسیده بوده ولی در این کتاب مجموع نامه‏های خاقانی در 5 نسخه گردآوری شده است. این کتاب در سال 1349 پس از سیزده سال تحقیق و تصحیح، توسط دانشگاه تهران به طبع رسید و در سال 1362 چاپ دوم آن در نشر کتاب فرزان صورت گرفت.