پرسه در پاییز پیر

مجموعه ای از اشعار نو و کلاسیک جمشید شیرانی که مابین سالهای 1362 تا 1376 سروده شده اند.

نمونه شعر:
چون سرنوشتِ حتمی خورشید
تا این دیارِ خاطره ها
ره سپرده ام،
بی آن که در کفم
چراغی سوزد.

اینک،
مردی که خسته
از
گنداب های بویناکِ زمان
بر گذشته است
درتاریکیِ عبوس
با آن حبابِ منجمدی کاخر
اجزای تجزیه شده اش را
پُر کرد خواهد
بی آن که درکفَش چراغی سوزد.
***
آه،
آن ستارگان تشنه
که رقصان
در رود پُر تلاطم شب
بر گذشته اند
یا
آن شراره هایِ درخشان
که بی شمار
در آسمان غمزده
خاموش گشته اند
یا
آن حباب های بلورین ...
- باری -
این هم حکایتِ مشکوکی ست.