دیوان مرحوم سید جعفر خاکشیر

دیوان مرحوم سید جعفر خاکشیر (مرحوم سید جعفر موسوی) شاعر فکاهی سرای اصفهان.
شاعر شهیر و سخن سرای خوش تقریر، سید جعفر موسوی متخلص به خاکشیر در شوخ طبعی و لطیفه سرائی در میان شعرای فکاهی گوی گذشته و کنون نظیر و مانند ندارد.
شاعر نامبرده در بین اهل ذوق و ادب اصفهان به نام شاعر عصر پپسی کولا معروف و مشهور گردیده است.
از محاسن رفتار و محامد گفتار او ، اینکه با چنین طبع نقاد و زبان وقاد ، در تمام ا یام عمر خود ، خاطری را از خود ناشاد نساخته و با تیغ زبان که حربه شاعران است به هجای کسی نپرداخته است.
چنانکه از لابلای اشعار فکاهی و شیرین او برمی آید شاعر، جدی را با شوخی آمیخته و در قالب هزل و مطایبه ریخته تا مانند تخلصش (خاکشیر) به همه طبعی سازگار باشد.
این بلبل خوش الحان اصفهان و شاعر شیرین بیان ، در سنه 1300 قمری پا به عرصه وجود نهاده و در سال 1375 در سن 75 سالگی دار فانی را وداع گفته و به دار باقی شتافته است.
از عجائب و شگفتی اتفاق اینکه ماده تاریخ فوت او نیز (خاکشیر مرد) است که این کلمه یعنی (خاکشیر مرد) از روی حروف ابجد که حساب شود 1375 قمری می شود.
مدفن شاعر در تکیه گلزار تخت فولاد که جایگاه و آرامگاه اکثر دانشمندان و فضلای این شهر می باشد واقع گردیده است.
دیوان خاکشیر در سال 1335 شمسی در تهران به طبع رسید؛ گرچه تمامی اشعار فکاهی او به دست گردآورندگان نرسید ولی تا آنجائیکه مقدور بود سعی نمودند اشعار او را که در دست مردم اصفهان پراکنده شده بود جمع آوری نموده و منتشر سازند تا نام این شاعر فکاهی گوی هم مانند دیگر شاعران باقی و جاوید بماند.
در خاتمه متذکر می گردد منظور شاعر از گفتن این گونه اشعار ترویج مردم به فساد اخلاق نبوده است بلکه خواسته است در هزل و مطایبه مفاسد و مضرات کارهای ناشایسته را که بعضی از مردم بی بند وبار مرتکب می شوند گوشزد نماید تا شاید چشم بصیرت پیدا نموده و دست از اینگونه اعمال ننگین بردارند.
امید است خوانندگان محترم در ضمن اینکه این دیوان را یکی از وسائل تفریح و خوشی خود قرار می دهند سعی نمایند تا از نتایج اخلاقی و تهذیب اخلاق ، که منظور شاعر بوده است بهره و نتیجه برگیرند.