دیوان مرحوم سید جعفر خاکشیر
نویسنده:
سید جعفر خاکشیر
امتیاز دهید
دیوان مرحوم سید جعفر خاکشیر (مرحوم سید جعفر موسوی) شاعر فکاهی سرای اصفهان.
شاعر شهیر و سخن سرای خوش تقریر، سید جعفر موسوی متخلص به خاکشیر در شوخ طبعی و لطیفه سرائی در میان شعرای فکاهی گوی گذشته و کنون نظیر و مانند ندارد.
شاعر نامبرده در بین اهل ذوق و ادب اصفهان به نام شاعر عصر پپسی کولا معروف و مشهور گردیده است.
از محاسن رفتار و محامد گفتار او ، اینکه با چنین طبع نقاد و زبان وقاد ، در تمام ا یام عمر خود ، خاطری را از خود ناشاد نساخته و با تیغ زبان که حربه شاعران است به هجای کسی نپرداخته است.
چنانکه از لابلای اشعار فکاهی و شیرین او برمی آید شاعر، جدی را با شوخی آمیخته و در قالب هزل و مطایبه ریخته تا مانند تخلصش (خاکشیر) به همه طبعی سازگار باشد.
این بلبل خوش الحان اصفهان و شاعر شیرین بیان ، در سنه 1300 قمری پا به عرصه وجود نهاده و در سال 1375 در سن 75 سالگی دار فانی را وداع گفته و به دار باقی شتافته است.
از عجائب و شگفتی اتفاق اینکه ماده تاریخ فوت او نیز (خاکشیر مرد) است که این کلمه یعنی (خاکشیر مرد) از روی حروف ابجد که حساب شود 1375 قمری می شود.
مدفن شاعر در تکیه گلزار تخت فولاد که جایگاه و آرامگاه اکثر دانشمندان و فضلای این شهر می باشد واقع گردیده است.
دیوان خاکشیر در سال 1335 شمسی در تهران به طبع رسید؛ گرچه تمامی اشعار فکاهی او به دست گردآورندگان نرسید ولی تا آنجائیکه مقدور بود سعی نمودند اشعار او را که در دست مردم اصفهان پراکنده شده بود جمع آوری نموده و منتشر سازند تا نام این شاعر فکاهی گوی هم مانند دیگر شاعران باقی و جاوید بماند.
در خاتمه متذکر می گردد منظور شاعر از گفتن این گونه اشعار ترویج مردم به فساد اخلاق نبوده است بلکه خواسته است در هزل و مطایبه مفاسد و مضرات کارهای ناشایسته را که بعضی از مردم بی بند وبار مرتکب می شوند گوشزد نماید تا شاید چشم بصیرت پیدا نموده و دست از اینگونه اعمال ننگین بردارند.
امید است خوانندگان محترم در ضمن اینکه این دیوان را یکی از وسائل تفریح و خوشی خود قرار می دهند سعی نمایند تا از نتایج اخلاقی و تهذیب اخلاق ، که منظور شاعر بوده است بهره و نتیجه برگیرند.
بیشتر
شاعر شهیر و سخن سرای خوش تقریر، سید جعفر موسوی متخلص به خاکشیر در شوخ طبعی و لطیفه سرائی در میان شعرای فکاهی گوی گذشته و کنون نظیر و مانند ندارد.
شاعر نامبرده در بین اهل ذوق و ادب اصفهان به نام شاعر عصر پپسی کولا معروف و مشهور گردیده است.
از محاسن رفتار و محامد گفتار او ، اینکه با چنین طبع نقاد و زبان وقاد ، در تمام ا یام عمر خود ، خاطری را از خود ناشاد نساخته و با تیغ زبان که حربه شاعران است به هجای کسی نپرداخته است.
چنانکه از لابلای اشعار فکاهی و شیرین او برمی آید شاعر، جدی را با شوخی آمیخته و در قالب هزل و مطایبه ریخته تا مانند تخلصش (خاکشیر) به همه طبعی سازگار باشد.
این بلبل خوش الحان اصفهان و شاعر شیرین بیان ، در سنه 1300 قمری پا به عرصه وجود نهاده و در سال 1375 در سن 75 سالگی دار فانی را وداع گفته و به دار باقی شتافته است.
از عجائب و شگفتی اتفاق اینکه ماده تاریخ فوت او نیز (خاکشیر مرد) است که این کلمه یعنی (خاکشیر مرد) از روی حروف ابجد که حساب شود 1375 قمری می شود.
مدفن شاعر در تکیه گلزار تخت فولاد که جایگاه و آرامگاه اکثر دانشمندان و فضلای این شهر می باشد واقع گردیده است.
دیوان خاکشیر در سال 1335 شمسی در تهران به طبع رسید؛ گرچه تمامی اشعار فکاهی او به دست گردآورندگان نرسید ولی تا آنجائیکه مقدور بود سعی نمودند اشعار او را که در دست مردم اصفهان پراکنده شده بود جمع آوری نموده و منتشر سازند تا نام این شاعر فکاهی گوی هم مانند دیگر شاعران باقی و جاوید بماند.
در خاتمه متذکر می گردد منظور شاعر از گفتن این گونه اشعار ترویج مردم به فساد اخلاق نبوده است بلکه خواسته است در هزل و مطایبه مفاسد و مضرات کارهای ناشایسته را که بعضی از مردم بی بند وبار مرتکب می شوند گوشزد نماید تا شاید چشم بصیرت پیدا نموده و دست از اینگونه اعمال ننگین بردارند.
امید است خوانندگان محترم در ضمن اینکه این دیوان را یکی از وسائل تفریح و خوشی خود قرار می دهند سعی نمایند تا از نتایج اخلاقی و تهذیب اخلاق ، که منظور شاعر بوده است بهره و نتیجه برگیرند.
آپلود شده توسط:
Kouroshe Kabir
1388/10/03
دیدگاههای کتاب الکترونیکی دیوان مرحوم سید جعفر خاکشیر
شوخی هزل هجو طنز و جِد از ابعاد وجودی ما انسان هاستهر کسی با توجه به ذاتش وطبعش یکی را می پسندد و هیچ کدام صرفا خوبیابد نیست
[/quote]
هیچ جای دنیا لجام گسیخته تر از تو و همفکران سخیفت نیستند.لطفاً اجازه مطالعه و انتخاب را به خود مردم و بازدیدکنندگان واگذارید و ...(!)
فرهنگ ایران وایرانی کشش بیش از این را دارا نمیباشد
همانگونه که از دیدگاه ها نمایان است.
آیا بنظر شما بی بند وباری و هرزگی نشانه ی پیشرفت است؟ آیا پرده دری و هتاکی نشانه ی تشخص است, اولا دسترسی به صور
قبیحه و فیلمهایی که با طمطراق نام بردید در آن حدی که شما اظهار می دارید آسان نیست و همه ی مردم دنیا به حریم خانواده ها
احترام می گذارند و همانند دیگر کشورها و درهمان حد و به همان روشهای استفاده از رفع فیلترینگ میسر است و ثانیا درمورد بعضی
آزادی های ناپسند دیگر مطمئن باشید اگر کشور های پیشرفته ی صنعنی کاملا جلو مفاسد اجتماعی را سد نکنند آهسته آهسته کانون
خانواده ها یشان ازهم فرو می پاشد و بالاخره مجبور خواهند شد که قوانین سخت گیرانه تری وضع کنند زیرا جامعه ای که سلامت
ارتباطات جنسی در آن نباشد پیشرفتشان نیز روز بروز کند تر خواهد شد . بیچاره مرحوم خاکشیر که خودش این اشعار هزل را سروده
عنین بود, زن و فرزندی نداشت و مردی بسیار متدین و تا زمان حیاتش هیچکس از زبان او سخن درشتی نشنیده بود, قصد ندارم اورا تطهیر
کنم اما دیگرانی چون او نیز بودند که هیچوقت به کسی اسائه ادب نمی کردند مانند مرحوم محمد علی مکرم که از قضا در همسایگی ما
زندگی می کرد و بسیار مورد احترام مردم اصفهان بود و هیچوقت کسی را نمی آزرد و یاوه ای بر زبان نمی آورد و نیز صادق ملا رجب که
درحیرتم چگونه با باورها و اعتقادات سخت مذهبی اشعار هزل سروده که زبانش با عملش سازگاری و مطابقت نداشت, بدون تردید این
اشعار را از جهت شوخی و شیرین زبانی در محاورت با دیگر شعراء می سرودند, و شعرای بزرگی چون سعدی و حافظ نیز هزلیاتشان
معروف است که آنان نیز به جهت تفریح و رفع خستگی و شوخ طبعی و مطایبت در محافل خصوصی با حضور سخنوران همطراز دوران و
زمان خودشان و نه در میان عوام بوده است, لازم به تذکر است چنانچه شوخی های سخیف و زشت گویی ها و فحاشی ها و یاوه
سرائی ها و ناسزاگویی های بیشتر مردم را بطور جداگانه ثبت کنیم ,حد آن از مثنوی هفتاد من خواهد گذشت و درواقع از دیگران عیب
جویی و از تقصیرات فاحش خود چشم پوشی می کنیم. از توجه شما متشکرم
دوست گرامی! در همان کشورهای لجام گسیخته!!!!! این سخنان به صورت تصویری(فیلم و عکس) با کیفیت HD و فول اچ.دی برای دانلود گذاشته میشه و هیچکس هم بیمار و روانی نمیشه. خیلی هم پیشرفت کردند.
کمی دیدت رو باز کن و اول مطالعه وانگهی گفتار.
داری اشتب می زنی دل انگیز بابا.
حتی در کشورهایی که آزادی بیان لجام گسیخته است، عدم نشر این گونه کتاب
هارا رعایت می کنند، نشر اینگونه آثار موجب وهن عمومی جامعه است
با احترام به آزادی بیان ولی نه در این حد