حقوق گذرگاه ها و سد معبر در فقه اسلامی

بی شک مباحثی نظیر معابر و گذرگاههای شهری در حوضه ی تخصصی شهرسازی بایست بحث گردد. شوربختانه دخالت بی جای برخی سازمان ها سبب آسیب دیدن محیط شهرهای امروز ایران شده است. فقه اسلامی در خصوص شهرسازی به راستی چه دیدگاههایی می تواند داشته باشد؟
بنده با اینکه سالها در خصوص شهر اسلامی مطالعه کردم به صراحت ابراز می کنم هیچ چیزی با نام شهر اسلامی در طول تاریخ بشریت نه تنها وجود خارجی نداشته است و اکنون نیز وجود ندارد.
بدون شک شهر به ظاهر اسلامی حاصل در هم آمیختگی عناصر تمدنی دیگر مکاتب فکری و سرزمینی می باشد.
این کتاب بیشتر به درد عصر صفویان می خورد که خودروهایشان در حد خر و قاطر و اسب بوده است نه عصر پراید و پژو

قرار است زیر کتاب ها در باره موضوعات کتاب بحث و تبادل نظر شود، نه این که کاربران محترم از شهر محل سکونت یکدیگر سئوال کنند، برای چنین تبادل نظر های شخصی، پدیده ای با عنوان پروفایل شخصی برای عزیزان ایجاد شده است، اگر عزیران در چگونگی استفاده از پروفایل شخصی دچار مشکل هستند و یا با طرز کار آن آشنا نیستند می توانند با نظارت مکاتبه کرده تا طریقه کاربرد آن ، آموزش داده شود.:-)

امام موسی بن جعفر ع : « یا معشر الفرسان سیروا فی وسط الطّریق, یا معشر الرّجال سیروا علی جنبی الطّریق. فایمـا فارس اخذ علی جنبی الطّـریق فاصـاب رجلا عیـب الزمناه الدّیه, و ایما رجل اخذ فی
وسـط الطّریق فاصابه عیب فلا دیـه له »، ای جماعت سواران، از وسط جـادّه حرکت کنید. ای گروه پیاده از کنار جادّه حرکت کنید. اگر سـواره ای از کنـاره جادّه حرکت کند و به دیگری آسـیب برسـاند, او را بـه
پرداخت دیه محکوم می کنم. اگر پیـاده ای از وسط جادّه حرکت کند و آسیبی به او وارد شود, دیه ی او بر عهده هیچ کس نیست. سدّ معبر توسط بعضی از کسبه ی کنار خیابانها و کوچه ها و معابر عمومی
نیز نوعی قطاع الطّریق یا راهـزنی است زیرا خلاف مقـررات مدنی و بـه منظور فریب عابران پیاده برای فروش اجناس بنجل و معیوب و یا فاسد است که به هر حال علاوه بر ممانعت و کند سازی حرکت عابران
قسمتی از جادّه را که گذرگاه عمومی است به ناحق اشغال می کنند.

تعدادصحیح صفحات 74می باشد.