تاریخ فرشته - جلد 1

تاریخ فرشته، کتابی به فارسی در تاریخ عمومی هندوستان از آغاز تا اوایل سده یازدهم تألیف محمدقاسم هندوشاه استرابادی معروف به فرشته، مورخ و پزشک و کارگزار سلاطین احمدنگر و بیجاپور هند.
محمدقاسم فرشته (ح ۹۶۰ـ پس از ۱۰۳۳) این کتاب را به نام عادلشاه ابراهیم دوم نوشت و آن ر ا گلشن ابراهیمی و سپس نورس نامه نامید، اما کتاب به تاریخ فرشته شهرت یافته است. تألیف نخستین متن آن با عنوان گلشن ابراهیمی در ۱۰۱۵ به پایان رسید (که نویسنده از تاریخ ۱۰۱۸ یاد کرده و ج۲، ص ۲۹۱ که به مرگ آخرین سلطان فاروقی در ۱۰۳۳ اشاره کرده است).
ظاهراً فرشته پس از این نسخه، متن دیگری با عنوان نورس نامه نوشته که مشتمل بر وقایع سالهای بیشتری است.

← مندرجات کتاب فرشته

تاریخ فرشته مشتمل است بر مقدمه‌ای در کیفیت ورود اسلام به هند و کلیاتی در آیین و آداب هندوان و تاریخ اساطیری هند، دوازده مقاله و یک خاتمه.
مطالب کتاب بترتیب اینهاست: سلاطین لاهور (غزنویان) در احوال سبکتگین، محمود و مسعود؛ سلاطین دهلی؛ شاهان دکن (بهمنیان، عادلشاهیان، نظامشاهیان، قطب شاهیان، عمادشاهیان و بریدشاهیان بیدر)؛ شاهان گجرات؛ حکمرانان مالوه؛ شاهان خاندیس (سلاطین فاروقی برهانپور)؛ سلاطین بنگال؛ حکمرانان مولتان؛ شاهان سند؛ شاهان کشمیر؛ فرمانروایان ملیبار؛ ذکر حالات مشایخ صوفیه هندوستان در دو قسمت: دودمان چشتیه و خاندان سهروردیه مولتان.
خاتمه کتاب در باره راجگان هند است. بدینسان تاریخ فرشته وقایع دوره‌ای طولانی را در بر می‌گیرد. مؤلف از بیش از سی مأخذ بهره گرفته است. که برخی از آن‌ها اکنون در دست نیست و همین بر اهمیت کتاب می‌افزاید. از میان این آثار، روضة الصفا اثر میرخواند، به توصیه عادلشاه سرمشق مؤلف بوده است که تأثیر تاریخ نگاری ایرانی را بر وی نشان می‌دهد.