سید ابوالقاسم انجوی در سال ۱۳۰۰ خورشیدی در شیراز به دنیا آمد. پدرش سید خلیل مشهور به «صدرالعلما» که نسب وی به سیدالاسود طباطبایی می رسد، و مادرش خدیجه کجوری نوه آیتالله حاج شیخ مهدی کجوری مازندرانی بود. انجوی تحصیلات مقدماتی خود را شهر شیراز آغاز کرد، سپس به تهران رفت و در دبیرستان دارایی تحصیلات خود را پی گرفت. او تا مقطع لیسانس ادامه تحصیل داد، سپس در سال ۱۳۲۹ به سوئیس رفت و تحصیلات خود را در رشته علوم سیاسی و اجتماعی در ژنو تکمیل نمود. بعد از شهریور ۱۳۲۰ و سقوط رضاشاه، انجوی به فعالیتهای سیاسی روی آورد و از حدود سال ۱۳۲۲ نیز فعالیتهای مطبوعاتی خود را آغاز کرد.[۲]
انجوی در جوانی فعال سیاسی بود و مجلهای انتقادی و سیاسی با نام «آتشبار» انتشار میداد. در جریان کودتای سال ۱۳۳۲ دستگیر و به جزیره خارک تبعید شد.[۳] ثمره آن دوران کتابی است با عنوان «تبعیدگاه خارک» مشتمل بر خاطرات وی.[۴]
وی از ناحیه اجرای این برنامه منابع زیادی از فرهنگ مردم ایران را گردآوری کرد.[۵] انجوی در حیاتش توانست یازده جلد کتاب در زمینه فرهنگ مردم ایران شامل مثلها، قصهها و آداب و رسوم با کمک انتشارات امیرکبیر انتشار دهد.[۶] از جمله دستیاران وی در زمان گردآوری و تدوین این کتابها میتوان از نصرالله یگانه، محمود ظریفیان، احمد وکیلیان، علی اکبر عبدالرشیدی، علی اکبر جباری (بیدل) و حسن پناهیان یاد کرد. وی علاوه بر این در زمینه حافظشناسی و موضوعات دیگر هم مقالاتی دارد.[۷] مقالات انجوی در حوزه فرهنگ بسیار متنوع است.[۸]
دیدگاههای کتاب الکترونیکی گذری و نظری در فرهنگ مردم
انجوی در جوانی فعال سیاسی بود و مجلهای انتقادی و سیاسی با نام «آتشبار» انتشار میداد. در جریان کودتای سال ۱۳۳۲ دستگیر و به جزیره خارک تبعید شد.[۳] ثمره آن دوران کتابی است با عنوان «تبعیدگاه خارک» مشتمل بر خاطرات وی.[۴]
وی از ناحیه اجرای این برنامه منابع زیادی از فرهنگ مردم ایران را گردآوری کرد.[۵] انجوی در حیاتش توانست یازده جلد کتاب در زمینه فرهنگ مردم ایران شامل مثلها، قصهها و آداب و رسوم با کمک انتشارات امیرکبیر انتشار دهد.[۶] از جمله دستیاران وی در زمان گردآوری و تدوین این کتابها میتوان از نصرالله یگانه، محمود ظریفیان، احمد وکیلیان، علی اکبر عبدالرشیدی، علی اکبر جباری (بیدل) و حسن پناهیان یاد کرد. وی علاوه بر این در زمینه حافظشناسی و موضوعات دیگر هم مقالاتی دارد.[۷] مقالات انجوی در حوزه فرهنگ بسیار متنوع است.[۸]