آداب روزه داری، احوال روزه داران
نویسنده:
سیدعلی خامنه ای
امتیاز دهید
کتاب حاضر گزیدهای از مجموعهی توصیه ها، نصایح، تحلیلها و مواعظی است که درماههای رمضان در طول 22 سال گذشته ـ از سال 1369 تا 1390 ـ در بیانات حضرت آیتالله العظمی خامنهای ارائه شده است.
مخاطبان این مواعظ عموم مردم بودهاند هرچند گاه این سخنان در دیدار جمعی از قاریان قرآن کریم، کارگزاران نظام جمهوری اسلامی ایران، نمازگزاران نماز جمعه، اساتید دانشگاهها، دانشجویان، شاعران و... بیان شدهاند.
بنابراین در انتخاب مطالب این کتاب دو ویژگی مورد توجّه قرار گرفته است:
نخست؛ موضوع بیانات ماه مبارک رمضان، معارف دینی مربوط به روزهداری، آداب دعا، تکالیف مؤمنان در این ماه از نظر فردی، اجتماعی و سیاسی و نظایر آن باشد.
دوم؛ صرفاً در محدودهی زمانی از حلول ماه مبارک رمضان تا پایان روز عید سعید فطر هر سال بیان شده باشد. خوانندهای که با دقّت این کتاب را مطالعه کند درخواهد یافت که فضای معنوی خاصی در این مجموعه احساس میشود که دلیل آن بر زبان گویندهی عظیمالشأن آن نیز جاری شده که در ماه رمضان فضای معنوی و ملکوتی بر عالم و به خصوص بر جامعهی اسلامی و مؤمنین اهل عبادت حکمفرماست و بر همهی افعال و بیانات و روحیات مسلمانان تأثیر میگذارد.
بیشتر
مخاطبان این مواعظ عموم مردم بودهاند هرچند گاه این سخنان در دیدار جمعی از قاریان قرآن کریم، کارگزاران نظام جمهوری اسلامی ایران، نمازگزاران نماز جمعه، اساتید دانشگاهها، دانشجویان، شاعران و... بیان شدهاند.
بنابراین در انتخاب مطالب این کتاب دو ویژگی مورد توجّه قرار گرفته است:
نخست؛ موضوع بیانات ماه مبارک رمضان، معارف دینی مربوط به روزهداری، آداب دعا، تکالیف مؤمنان در این ماه از نظر فردی، اجتماعی و سیاسی و نظایر آن باشد.
دوم؛ صرفاً در محدودهی زمانی از حلول ماه مبارک رمضان تا پایان روز عید سعید فطر هر سال بیان شده باشد. خوانندهای که با دقّت این کتاب را مطالعه کند درخواهد یافت که فضای معنوی خاصی در این مجموعه احساس میشود که دلیل آن بر زبان گویندهی عظیمالشأن آن نیز جاری شده که در ماه رمضان فضای معنوی و ملکوتی بر عالم و به خصوص بر جامعهی اسلامی و مؤمنین اهل عبادت حکمفرماست و بر همهی افعال و بیانات و روحیات مسلمانان تأثیر میگذارد.
آپلود شده توسط:
korouni
1394/03/24
دیدگاههای کتاب الکترونیکی آداب روزه داری، احوال روزه داران
ناشر این کتاب "انتشارات انقلاب اسلامی" (تحت نظارت دفتر حفظ و نشر آثار آیت الله خامنه ای) است. هزینه این انتشارات از بودجه عمومی کشور تأمین میشه. مقدار بودجه دفتر حفظ و نشر آثار آیت الله خامنه ای رو جایی پیدا نکردم (از نتایج شفافیت بالا)، اما بودجه نهادی مشابه، یعنی موسسه نشر آثار آیتالله خمینی در سال 97، 55 میلیارد تومان بود. میشه تصور کرد بودجه دفتر حفظ و نشر آثار آیت الله خامنه ای هم در همین مقدار یا حتی بیشتر از این باشه. در وبسایت ناشر مدنظر، درباره چشم انداز فعالیت انتشارات انقلاب اسلامی نوشته شده: "تولید، نشر و ترویج آثار مکتوب و نرمافزاری بر اساس اندیشههای حضرت آیت الله العظمی خامنهای (مدّظلّه العالی) به زبانهای مختلف و نظارت و سازماندهی انتشار آثار مرتبط با معظّمله".
درباره انتشارات انقلاب اسلامی
به عبارت ساده تر، هدف انتشارات تبلیغات و پروپاگاندای حکومتی است، و صد البته هزینه اش از جیب ملت تأمین میشه. تیراژ ده هزار هم با توجه به اوضاع بازار کتاب در ایران مقدار بالایی حساب میشه. در مورد تجدید چاپ هم مطمئن باشید به صورت دوره ای این کار صورت خواهد گرفت. تنها دلیل تأخیر در این امر، این است که قسمت عمده این کتاب شامل پند و اندرز و نصایح اخلاقی است. اگر موضوع کتاب مهم تر و سیاسی تر بود، تا الان بارها تجدید چاپ شده بود. این هم از چند تا مثال: 1. "فتنه تغلّب" چاپ هشتم - 2. "نقشه ی نقش بر آب، بیانات آیتالله خامنهای پیرامون فتنه سال 88" چاپ هشتم - 3. "بصیرت و استقامت" چاپ شانزدهم - 4. " دغدغه های فرهنگی" چاپ سی و چهارم! ... از این دست کتاب های حکومتی زیاده. این کتاب هم یک نمونه دیگه. همه این موارد و تعداد چاپ ها رو میتونید با جست و جو در گوگل پیدا کنید.
که بهتر از سخنِ خوب یادگاری نیست
هیچکس خدا را برای خدائیش عبادت نمی کند، همه ی عبادت کنندگان در حال معامله پایاپای با خدا هستند، سَرِ هیچکس با خضوع و خشوع در برابر خدا و به خاطر آفریدگاریش به سجده نمی رود و
پیشانیش روی زمین با حضور قلب سائیده نمی شود، یکی درد دارد درمان می خواهد، یکی فقیر است و جیبش خالی است پول می خواهد، یکی مال دارد افـزون می خواهد، یکی در مقـابل دیگران
برای ریا جای نماز خود را آب می کشد، یکی برای حفظ مقامش و یکی برای به دسـت آوردن مقام و یکی هم برای تسـخیر و فریب افکار عمومی و یکی هم بر حسـب عـادت به نماز می ایسـتد، اول
وقتش و آخر وقتش در یک عرض است و همه در طول نماز بی توجّه به خدا، روزه داری هم در همین ردیف است, تکلیف روزه داری در واقع امسـاک و توجَه بیشـتر به خدا و به تبع آن اکرام و بخشـش
همان یک وعده غذا به نیازمندان است امَا تبدیل به لذَت جوئی از سـحری خوردن و افطار با آب و تاب و تلافی کردن آنچه در وعده ی ناهار خوردن احتراز نموده شـده است, کیست آنکه خدا را آن چنان
عبادت کند که باید, نتیجه عبادتش طاعت باشد و طاعتش مماشات و رعایت انصاف با مردم باشد؟ اگر توجّه به خدا بود این قدر گرفتاری نبود، می گویند نمـاز سـتون دین است امّا در زیر خیمه ی دین
همه ی رفتار های ناشایست رواج دارد، دربست بگویم اکثریت مردم دنیا چه گبر و چه مسلمان و چه ترسا و چه هندو و چه بودائی، با هر گرایشی و با هر دین و مذهبی، اغلب به زبان و ذکر متدین و
بالقوه و در عمل کافر، مشرک و ریا کار و زهد فروشند، عدالت اجتماعی حرف است، هیچ حاکمی طرفدار عدالت نیست، قساوت قلب و بی رحمی و انتقام جوئی و مال اندوزی و ظلم ستم و در حالی
که عاملان آن خدا خدا می گویند عالمگیر شده است، خلاصه این که به اندازه ی تعداد افراد بشر گرایش متفاوت نسبت به خدا وجود دارد، آن که نماز می خواند و آنکه نماز نمی خواند هر دو در صف
جهل ایستاده اند، تا دلتان بخواهد در همه ی ادیان و مذاهب اهل علم و معرفت هم وجود دارد و تا دلتان بخواهد واعظ بلا متعظ هم وجود دارد، و تا دلتان بخواهد در تمام دنیا جهل و خرافات به اندازه ی
سطح کره ی زمین گسـترده است و تا دلتان بخواهد خوش بـاوری و باور های منحرف و غلط در تمام عالم فراگیـر اسـت. پس آنکه نماز می خواند و آنکه نمـاز نمی خواند در عمل و در دنیـا داری و بی
توجهی به خدا در رقابتند و در واقع به اخلاق دهن کجی می کنند، جنگ طلبی و خشونت را و جنگها و خونریزی ها را در جهان؛ چه نماز گزار و چه بی نماز به اتفاق هم برپا می کنند، همگی به نوبت
آتش بیار معرکه ی جهان و آتش افروز هستند، دنیا از بدو آفرینش انسان تا به حال و شاید تا ابد لحظه ای آرامش نداشته و نخواهد داشت، چه با نماز و چه بی نماز هر دو از سختی هائی که بر مردمان
بی نوا می گذرد بی خبـر و بی تفـاوتند، مظلومان هم وقتی به نوا می رسـند ظالم می شوند، معبودِ عابدان تعدادشـان بی شـمار است، خدای یکتا واقعاً یکتا است امّا تنها اسـت و عبادت کنندگانش
بسیار اندک و قلیل؛ خدا را برای خدائیش عبادت کنیم و برای آفریدگاریش، در این هنگام طلبکار خدا نباشیم، نعمات خدا را با ذکر نامش و به خاطرش و با بخشش شاکر باشیم و پاس بداریم، شکر خدا
با خود خواهی و انحصار طلبی منافات دارد، درست است که می گویند شکر نعمت واجب است امّا شکرگزاری عبادت نیست زیرا؛ عبادت به جز خدمت خلق نیست، به تسبیح و سجاده و دلق نیست.
مرا که چشمه ی آب حیات در دهن است
کجا به جرعه ی نقش سَراب گردم شـاد
به هرحال ممکن است این کتاب مانند بعضی از کتب ترجمهای یا تالیفی ایشان در قبل از انقلاب، مخاطب خودش را داشته باشد.
درباره بزرگترین فسادهای تاریخ ایران هم «فقط» به یک مورد از شخص محمدرضا پهلوی اشاره میکنم، هرچند این چند روز از ناحیه دوستان و همفکران شما در کتابناک نظرات گترهای و بیمبنا کم ندیدهام و اساسا امیدی به روشن شدن ذهن چنین مخاطبانی هم ندارم.
موثق ترین آمار ارائه شده، در سال 1391 توسط روزنامه «فایننشالتایمز» و میزان دارایی های خارج شده از سوی دیکتاتورهای فراری از کشورهای مختلف اعلام شده به این شرح است:
«محمدرضا پهلوی، شاه مخلوع ایران ۳۵ میلیارد دلار دارایی از ایران خارج کرده است، به نظر میرسد این رقم متعلق به خروج مستقیم دارایی به شکل ارز از کشور باشد و املاک و سهام خاندان پهلوی در خارج از کشور در آن محاسبه نشده است.»
https://www.khabarfoori.com/detail/288812