رسته‌ها
فرهنگ ما شیرازیها
امتیاز دهید
5 / 4.2
با 48 رای
امتیاز دهید
5 / 4.2
با 48 رای
مجموعه مقالات مربوط به آداب و رسوم مردم شیراز به قلم ابوالقاسم فقیری گردآوری شده از مطبوعات مختلف شامل:
معتقدات مردم شیراز
خلق و خوی ما شیرازیها
مراسم عروسی در شیراز
ترانه های عامیانه شیراز
شیراز، در ترانه های محلی
ترانه های لری فارس
آش های فارس
سیری در قبرستانهای شیراز
جایگاه حضرت احمد بن موسی (ع) شاه چراغ در فرهنگ مردم
ترانه های محلی و لالایی ها، ترانه های مادران
بهمراه چند داستان بقلم همین نویسنده.
بیشتر
اطلاعات نسخه الکترونیکی
تعداد صفحات:
153
فرمت:
PDF
آپلود شده توسط:
mtabrizi
mtabrizi
1394/01/14

کتاب‌های مرتبط

هنر ایرانی
هنر ایرانی
3.3 امتیاز
از 3 رای
بازی چوگان
بازی چوگان
4 امتیاز
از 8 رای
فرهنگ نامه بوشهر
فرهنگ نامه بوشهر
4.2 امتیاز
از 5 رای
راهنمای بازیهای ایران
راهنمای بازیهای ایران
4.8 امتیاز
از 34 رای
برای درج دیدگاه لطفاً به حساب کاربری خود وارد شوید.

دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی فرهنگ ما شیرازیها

تعداد دیدگاه‌ها:
7
مجموعه مقالات مربوط به آداب و رسوم مردم شیراز به قلم ابوالقاسم فقیری گردآوری شده از مطبوعات مختلف است
سلام.بانوی فرزانه زنده یاد دکتر سیمین دانشور در شاهکار ادبی شون جمله ای جالب در وصف شیراز دارند.ایشون از زبان قهرمان داستانشون می فرمایند: فرشتگان خاک شیراز رو بوسیده اند!(نقل به مضمون). شما همه بزرگان تاریخی شیراز رو نام بردید اما از معاصران یاد نکردید. دکتر سیمین دانشور، لطفعلی صورتگر، دکتر علی اصغر خدادوست، بیژن سمندر، دکتر مهدی حمیدی شیرازی، انجوی شیرازی، دکتر سامی، محمد علی فرخیان، امید نوروزی، میرزای شیرازی و...
از قدما هم تصور کنم نام دوبزرگ از قلم افتاده باشه: ابن مقفع و حسین منصور حلاج.
در ضمن کریم خان هم همانطور که دوستان فرمودند شیرازی نبود اما نامش با شیراز عجین شده. امروزه نسل های معاصر ایل زند در استان همدان خصوصا شهرستان اسد اباد تحت نامهای خانوادگی زند زندی و زندیه زندگی می کنند.
با تشکر.
مری بلا عزیز
بادرود و با تشکّر فراوان از حسن نظر و دقّت شایان شما؛ بنا به مقتضیاتی, بخصوص از دودمان کریم خان زند اطّلاع کامل دارم, همانطور که مشهود است, پسوند شیرازی به وی منتسب نکرده ام, امّا
همه ی مردم ایران بلکه هر آن کس که با نامِ نامی ی کریم خان آشنا است اور را به شیراز می شناسد, به هر حال کریم خان؛ بیشتر عمر پر برکت خود را در شیراز گذرانده و تا پایان عمر در شیراز به
سر برده و از جمله یکی از دلائل اشتهار شیراز, علاوه بر حافظ و سعدی, شعرای بزرگ و بی نظیرِ تاریخ ادبیات ایران, وجود فرمانروای عدالت گستر یعنی کریم خان زند بوده است,
بُـدى عهــد وى پُـــر ز فســق و فجـــور .... خیــانت ز ایّــــام وى بــود دور
چنان ثبت کرد احتساب و حساب‏ .... که شد بى‏حسابى چو نقش بر آب‏
بنــازم به آن کام بخشــا وکیــل‏ .... کـه بُـد در وکــالت، خــدیــوى جـلیــل‏
وکیــلى که نامـش کریــم خان بُـدى‏ .... از او هفت کشـور، هراسان بُدى‏
وکیــلى که سى ســال، فرمانــرواى‏ .... به ایـران‏ زمین بود با حُسنِ راى‏
وکیلى که قیصـر از او بیم داشت‏ .... غلامش به سر، تاج و دیهیم داشت‏
بـه فنِّ ریــاست بُــدى مجتـــهد .... بــه اربـــاب دانــش بـُـــدى معتـــمـد
بــه عــدل و به انصـــاف، داور بُـــدى‏ .... مـــربّىِ شــــرعِ پیـمبـــــر بُـدى
‏چه گویــم به تعــریف آن نــَرّه‏دیـو .... که گشتى به ایران، سراسـر خدیو
شب و روز، ســرمســت و مسـتانه بود .... و لیکن به هر کار، فـرزانه بود
علیهذا؛ شـیراز از اساس شـهره به فرهنگ و آداب و رسـوم متداول بین مردمِ دلاور و خوب و مهربان آن نیست, بلکه در طول هزاران سـال, شهره ی آفاق به وجود فرمانروایان با بصیرت و علما و حکما و
شعرای بی نظیرِ متعلّق به همه ی مردم فهیمِ کشور عزیز ما ایران است.
دوست من آمن مار
کریم خان زند افتخار شهر ماست....میتونید ویکی پدیای ایشونو و کلی کتاب دیگه مطالعه بفرمایین.http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%D8%B1%DB%8C%D9%85%E2%80%8C%D8%AE%D8%A7%D9%86_%D8%B2%D9%86%D8%AF
برای اطلاع دیگر دوستان عرض میکنم که:
کریم از لرهای لک و ساکن پری و کمازان ملایر بود که نادر شاه قبلاً آنها را به خراسان تبعید کرده بود اما بعد از مرگ نادر آنها به سرعت خود را به کمازان رسانیدند.
برگرفته از ویکی پدیا.
البته در بزرگوار بودن شیرازیها هیچ شکی نیست اما کریم خان زند اصالتا اهل شهر ملایر هستند.
خـوشـا شــیراز و وضـع بی‌ مثــالش .... خــداونـــدا نگــه دار از زوالـش
زِ رکن آبــاد ما صــد لوحش الله .... که عمــر خضــر می ‌بخشـد زلالش
میـــان جعفــــرآبـــاد و مصـــلّا .... عبــــیر آمیـــز می ‌آیـــد شــــمالش
به شــیراز آی و فیـض روح قــدسی .... بجوی از مردم صاحب کمالش
صبا زان لولی شنگول سرمست ... چه داری آگهی چون است حالش
مکــن از خــواب بیــدارم خــدا را .... که دارم خـلوتی خوش با خیـالش
گر آن شــیرین پســر خــونم بــریزد .... دلا چون شیر مادر کن حلالش
که نام قـند مصــری بــرد آن جـــا .... که شـــیرینـان نـدادنـد انفعـالش
چــرا حافظ چـو می ‌ترســیدی از هجـر .... نکـردی شـکر ایام وصالش
بسیاری از مردمِ ادب دوست دنیا شـاید هرگز شهر تاریخی ی چندین هزار سـاله شیراز را ندیده اند و نخواهند دید, امّا نام آنرا شـنیده اند و به نیکی از آن یاد می کنند, زیرا نام بلند آوازه ی سلمان
فارسی, سیبَوَیه شیرازی, ملّا صَدرای شیرازی, حافظ شیرازی, سعدی شیرازی, بابا کوهی شـیرازی, اهلی شیرازی, کریم خان زند و صد ها بزرگانِ نکو نام و شـاعر و ادیب و هنرمند دیگر همچون
ستارگان پُر فـروغ, بر اوراق زرّین تاریخ کهن ایران می درخشند و شهر شیراز را بیشتر از همه ی شـهرهای ایران متبلور و شهره ی آفاق کرده اند, فرهنگ متداول در شیراز کم و بیش به مانند سایر
شهرها بخصوص دیگر شهر های تاریخی ایران است, آنچه که باعث شده شهر شیراز در اذهان میلیارد ها تن از مردمِ جهان, جلوه گر گردد بیش از همه گلستان و بوستانِ سـعدی شیرازی و دیوان
اشعارِ نغز و دلکش حافظ شیرازی است که زیور خانه ی هر ایرانی است و همچنان بر اعماق دلها نشسته و می نشیند و برگردانِ آنها به بیشتر زبانهای رایج دنیا, در تیراژ وسیع مشاهده می شود.
شیراز پُراز معرفت وشعر شعور است ...هرسو نگری بوی خوش و شور سرور است
این شــهر گل و بـلبـل و زر خیز و هنـر خیز ... بسیار ادب پـرور و پر نور و بهور است
زیبـنده و زیبـا و دل انگیــز و مصفّــا .... پرشـور و شــکوه و همی نغمـه صــور است
جنّت فــراز است و دگر ملک سـلیمان .... هم مهــر منیر و همی چهـره حـور است
خـرمن زده گلهـای ملّـون به هــر بــاغ .... نارنج و نخلیــات ودگر ســرو صبــور است
این خطه سـراسـر همه باغ وگلستان .... هم مشک وعبیر وهمی منشاء نوراست
درحلقه ی انگشتری, شیراز نگین است .... به به چه درخشنده و پرنور وبلور است
« مرحوم استاد خلیل قادری »
استاد بزرگوار جناب ابوالقاسم فقیری هم خودشان و هم برادر ارجمند و داستان نویسشان استاد امین فقیری هر دو از مفاخر بزرگ فرهنگ و ادب معاصر ایران زمین و افتخار فرهنگ و ادب در شهر راز شیراز جنت طراز ما هستند. زنده باشند و برقرار. خوشحالم که اثری از ایشان را در این سایت ارزشمند می بینم!
در اقصای عالم بگشتم بسی
بسر بردم ایام با هرکسی
تمتع ب هر گوشه ای یافتم
زهر خرمنی خوشه ای یافتم
چو پاکان شیرازخاکی نهاد
ندیدم که رحمت بر این خاک باد

:x
خیلی کار خوب و ارزشمندیه.
فقط ب نظرم در نام گذاری اثر کم لطفی صورت گرفته.میشد یه نام "برانگیزاننده تر" یا جذاب تر برای اثر انتخاب کرد:برای مثال "" فرهنگ همشهریهای سعدی""...یا حتی میشد لهجه ی گوش نواز شیرازی رو هم در نام گذاری دخالت داد: برای نمونه: فرهنگوی شیرازیو!!!
پی نوشت: عاشق شیرازم.:x
فرهنگ ما شیرازیها
عضو نیستید؟
ثبت نام در کتابناک