گلچین صدوق: حکایات و روایات برگزیده کتاب من لایحضره الفقیه - جلد 2

محمد بن على بن حسین بن موسى بن بابویه، مشهور به «شیخ صدوق» و «ابن بابویه»، از شخصیتهاى بارز و چهره هاى درخشان تاریخ شکوهمند تشیع است که در نیمه دوم سده چهارم هجرى، نزدیک به عصر ائمه هدى - سلام اللّه علیهم اجمعین - مى زیسته و از عالمان بزرگ و دانا به احادیث و رجال و فقه و کلام بوده است. شهرت او بیشتر در علم حدیث است، تا جایى که «رئیس المحدثین» لقب گرفته است. نجاشى او را شیخ و فقیه شیعه امامیه معرفى کرده و فهرست مفصلى از آثار او را ذکر کرده است.
کتاب «من لا یحضره الفقیه» معروف ترین اثر مرحوم صدوق است که نام آن را از کتاب من لایحضره الطبیب زکریاى رازى اقتباس کرده و یکى از چهار کتاب پایه و مرجع شیعه است که از نظر اتقان و اعتبار، پس از کتاب الکافى، صحیح ترین و استوارترین کتابها به شمار مى آید و در عین اختصار، یک دوره کامل احکام دین بر مبناى مکتب اهل بیت(ع) ارائه کرده است.
این اثر به پیشنهاد شریف الدین ابوعبداللّه محمد بن حسن بن اسحاق، معروف به نعمت، نگاشته شده است. اصل کتاب چهار مجلد و مشتمل بر 5920[39] حدیث است در موضوع فقه، حلال، حرام، شرایع و احکام که مؤلف آن را در 62 سالگى تألیف کرده است و دویست و چهل و ششمین کتاب وى به شمار مى رود.
کتاب «گلچین صدوق» مشتمل بر حکایات و روایات به گزین شده از کتاب فوق است.