انسان و هستی

.
نمای کلی کتاب ، بیان تاریخ فلسفه غرب می باشد که در ادوار چهارگانه خود ، مورد بررسی قرار گرفته و بخش عمده این کتاب به ارزیابی فلسفه معاصر اختصاص دارد که در ده فصل گردآوری شده است .
فصل اول : به بیان دوره های چهارگانه فلسفه اشاره دارد . دوره اول از ششم قبل از میلاد آغاز می شود و به توسط سقراط رنگ اخلاقی وانسانی به خود میگیرد و به واسطه دیگران دنباله گیری میشود. دوره دوم ، اختصاص به قرون وسطی دارد که صحبت از آبای مسیحی می شود .
حوادث رنسانس و روی کار آمدن بیکن و دکارت از دوره سوم فلسفه به حساب میآیند و دوره چهارم به فلسفه معاصر و بیان مکاتبی چون ایده آلیسم ـ ماتریالیست ـ دیالکتیک ـ اگزیستانسیالیست ـ اشاره دارد . اندیشه هگل در قالب ایده آلیسم فصل دوم کتاب را به خود اختصاص داده است.
مرکز ومحور تفکر هگل مفهوم میانجی است او معتقد است که فلسفه ، واسطه ومیانجی است تا انسان در مرحله کمال تمامیت یایبد ، وحدت هستی واندیشه ، اتحاد عقل و تاریخ ـ پایه واساس تفکرات ایده آلیسم شمرده می شود که البته این تفکرات توسط فلاسفه اگزیستاسیالیست مردود میشوند .
اشاره به مکتب اگزیستانسیالیست در قالب سه بخش دینی ـ الحادی ـ غیر دینی درفصل سوم گنجانده شده است که از مهمترین مبانی فکری این مکتب می تواند به اصالت وجود انسان و تاکید بر آزادی اشاره نمود.