نابغه شرق: سرگذشت ابوعلی سینا

عبدالله سینا که در دستگاه استیفای ملک منصور سامانی خدمت می کرد مردی نسبتاً کامل بود و مانند اکثر فضلای بخارا گاهی شعر می سرود و سینا تخلص می کرد.او پس از ازدواج با (ستاره) از او صاحب پسری به نام (حسین) شد. حسین ابن عبدالله یا ابن سینا تا زمان خردسالی از پدرش آموزش دید.اما بعد از سفر از خرمثین به بخارا نزد استاد ابوالعلاء سرخسی به یادگیری تجوید و ترتیل پرداخت و سپس نزد محمود سماح با علم اعداد و حساب آشنا شد.او در نوجوانی نزد اسماعیل زاهد علم فقه و نزد ابوالقاسم زهراوی علم پزشکی را آموخت. سومین معلم ابن سینا در بخارا استادی به نام عبدالله ناتلی بود که سه علم ایساغوجی،مجسطی وهندسه اقلیدس را به وی آموخت.اکنون ابن سینا دانشمند ریاضی علوم فلسفه و تاریخ بود و در عین حال یکی از مردان ادب نیز به شمار می رفت که گواهش اشعار فارسی و عربی است. اما پزشکی در شرح حال ابن سینا از اهمیت خاصی برخوردار است، زیرا دردنیا او را در درجه اول به عنوان پزشک می شناسند.
ابن سینا دانشمند و طبیبی حاذق بود که به او لقب شیخ الرییس دادند. او قسمتی از عمر ۵۳ ساله یا ۵۶ ساله خویش را یا زندانی بود یا فراری یا در مشاغلی مانند وزارت گذرانید که با تحقیقات علمی همراه بود.ابن سینا در اواخر عمر دچار بیماری قولنج شد ولی چون در مداوای خویش کوتاهی کرد در سال ۴۲۷ هجری قمری درگذشت. آرامگاه او اکنون در شهر همدان است.
مطالب ذکر شده پاره ای از زندگی نامه ابن سیناست که برای آشنایی با دستاوردهای او به عنوان بزرگ ترین پزشک ایران جمع اوری شده و در کتاب حاضر به چاپ رسیده است.