سرگذشت فلسطین یا کارنامه سیاه استعمار

فقط شعار . . . فقط حرف . . . فقط بازی با احساسات . . . ولی دریغ از یک کلمه حرف منطقی !‌!‌!‌

دوستانی که از دیدن اعدام یک جنایتکار روحیه لطیفشان متاثر میشود اگر طاقتش را دارند
به عکسای بچه هایی که جنازه آنها از کمبود سردخانه در یخچال بستنی نگه داری شده
و کودکی که سرش از آوار بیرون است بیندازند
شاید سر سوزنی دلشان بلرزد
ببین و ....

این که گفته میشه هر کشتاری محکوم است
بیشتر یک شعار است تا اعتقاد واقعی دوستان
چرا در یک جمله هم حنایات اسراییل را محکوم نمی کنید
و از استدلالهای بعضی اینطور استنباط میشود که اسراییل حق دارد که قتل عام کند!
یک عکس از یک کودک یهودی نشان دهید که تو سط مردم غزه کشته شده؟
متاسفم که شما سلیقه های سیاسی خود را مد نظر قرار داده و با غرض قضاوت می کنید
و قوانین حقوقی یک کشور را با یک قضیه دگر ربط میدهید.
شاید هم کودکان غزه باید کشته شوند چون[spoiler] که فقط فلسطینی هستند
و به من ترک و فارس و... چه ربطی دارد من که در سال 88 نتوانستم با شرارت و توحش
کشور را کله پا کنم الان فرصت خوبی است عقده ام را سر آنها خالی کنم چون که ایران حامی آنهاست!! [/spoiler]

نظر دیگران ربطی به من ندارد . . . من هر نوع جنایتی را محکوم می کنم توسط هر کسی و هر دولتی و خیلی بیشتر از شما از دیدن بدن های غرق به خون کودکان فلسطینی ناراحت می شوم ولی پس از ناراحت شدن به جای اینکه زماتم عقل خودم را به دست احساسات بدهم می نشینم و مانند آدم فکر می کنم که به نتیجه ای برسم تا این بساط خون و خونریزی هر چه زودتر برچیده شود ولی امثال شما با احساسات غیر معقول و غیرمنطقی خود چنان می کنید که هر روز خون بیشتری از کودکان فلسطینی بر زمین ریخته شود صلح ضامن امنیت مردم فلسطین و جنگ باعث تداوم این خونریزی هاست حالا اگر خیلی دلت می سوزد به جای کوفتن بر طبل جنگ به فکر صلح باش ضمن اینکه من در همینجا به شرافتم قسم می خوردم که علیرغم میل من و شما اسرائیل تا سالیان سال به بقای خود ادامه خواهد داد و فقط مثلا اگر روزی آمریکا دچار فروپاشی شود و چندین چند عامل دیگر شاید اسرائیل در آن روز نابود شود ولی فعلا این جنگ نه تنها باعث نابودی اسرائیل نمی شود بلکه او را تقویت هم می کند . . .

  از حضرت علی(ع) روایت شده است که « اگر در جایی خلخال از پای زن یهودی درآورند و در جای دیگر مسلمان بشنود جادارد دق کند و بمیرد» حال وارد شدن ظلم به زن یهودی از نظر  امیرمؤمنان جهان اسلام  جای دق کردن برای مسلمانان دارد، معصومیت از دست رفته و کشتار فجیع کودکان مسلمان چه وظیفه ای را برای مسمانان تکلیف می کند؟!
آیا پرداختن به بحث عرب و عجم و فروش زمین و هزار بهانه خنده دار و مضحک جا برای بحث منطقی میگذارد؟
دوستی از شلیک از روی مدارس و مساجد و ... و توجیح جنایات کثیف اسراییل میکرد
حمله به مدسه سازمان ملل که به تازگی انجام شده صدای صاحب سگ را نیز در آورده و آنرا وحشتناک خوانده
کل آمریکای لاتین در آنطرف دنیا بیدار شده ( اخراج سفیر اسراییل در 6 کشور)
ما هنوز خوابیم!

[quote='مالدینی']در روایات آمده جلوی چشم یک گوسفند گوسفند دیگری را سر نبریدچون که گوسفند هم به هم نوعش احساس ترحم و ....چرا بعضی انسانها ندارند لابد از طایفه گرگها هستند!![/quote]
خوب اول بهتر است این کلمه ی هم نوع را تعریف کنیم :
هم نوع در وهله اول یعنی خانواده تو در مرحله بعد همشهری تو و در مرحله بعد هم وطن تو و در مرحله خیلی عالی و ایده آل یعنی نوع بشر و انسانی دیگر همانند تو
ولی هم نوع برای بسیاری از غیر هم نوع هایی که در توهم هم نوع هستند !‌!‌!‌ یعنی : کسی که مذهب او یا خط مشی سیاسی او دقیقا مانند ما باشد و به همین دلیل وقتی دختر هموطن او در کف خیابان تیر می خورد چون از خط سیاسی و از حزب او نبوده ما برای او اشک که نمی ریزیم هیچ ته دل شاید خوشحال هم می شویم هم نوع یعنی کشاورزان شرق اصفهان که قلع و قمع شدند ولی چون موضوع سیاسی بود ما برای آنها اشک نریخیتم
حتی اگر این کلمه هم نوع را می فهمیدی دلت برای آن سه نوجوان اسرائیلی که ناجوانمردانه ربوده و اعدام شدند نیز می سوخت ولی در آن روز این موضوع برای تو مهم نبود زیرا معنای هم نوع برای تو چیزی دیگر است و برای من چیزی دیگر
ضمنا وقتی که مخالفین اسلام می گویند چرا در بنی قریظه 600 اسیر یهودی به دست مسلمانها سر بریده شدند شما دیگر این بحث هم نوع را پیش نمی کشید و مباحثی سیاسی مذهبی را پیش می کشید پس باز هم معلوم می شود بحث بر سر هم نوع نیست بحث بر سر هم حزبی و بازی های سیاسی است که کل حزب بما لدیهم فرحون

در روایات آمده جلوی چشم یک گوسفند گوسفند دیگری را سر نبرید
چون که گوسفند هم به هم نوعش احساس ترحم و ....
چرا بعضی انسانها ندارند لابد از طایفه گرگها هستند!!

[quote='مالدینی']نقل قول از mhdi saleh:من این کتاب رو خوندم و به یه نکته ایی رسیدم اونم که دعوای بین اسرائیل با عربهاس نه مسلمونها به چند دلیل
1- در زمانی که شریف حسین به انگلستان پیشنهاد می کنه که اعراب را علیه دولت عثمانی می شورانه تا به سقوط ‌ عثمانی کمک کند در مقابل درخواست تشکیل یک مملکت عربی در منطقه را می کند که این نشان از آن دارد اعراب در آن زمان به دنبال زنده کردن قومیت خود بودن و حتی بخاطر آن حاضر به همکاری با انگلستان جهت شکست دولت اسلامی عثمانی شدند
2- ادعای اعراب بر منطقه فلسطین یک اداعای عربی است یعنی آنها می گویند اعراب از ابتدا در این منطقه ساکن بوده اند یعنی قبل از اسلام و در دوران کافر بودنشان نه مسلمان بودن که البته یهود اولین قوم یکتا پرست و توحیدی بوده اند که در منطقه ساکن شدند یعنی قبل از اسلام پس ادعای اعراب در سرزمین فلسطین یک ادعای عربی است نه اسلامی !!!
واقعا تو مسلمانی یا یک نازی نژادپرست ایرانی[/quote]
بلاتشبیه . . . کفار مکه نیز وقتی در برابر سخن حق پیامبر اسلام قرار گرفته و پاسخی منطقی نداشتند شروع به ایراد تهمت و افتار کردند مانند اینکه این پیامبر :
مجنون . . . کاهن . . . ساحر . . . شاعر و . . .هستی . . . دوست عزیز اول کتاب را بخوان بعد هم بیا و به جای بازی با احساسات دیگران پاسخ منطقی بده . . . . این است معنای تجادلو بالتی هی احسن ولی شما از طریق ناپسند مجادله می کنید و نه از طریق نیکو
در ضمن من در نظرم نژادپرستی اعراب را زیر سوال بردم که چرا قومیتی و نژادی عمل کردند نه اسلامی و کسانی که به دوران جاهلیت برگشته باشند نتیجه غیر از این برایشان نیست !!!!!!

amenmarr گرامی
از توجه شما ممنونم.
در مطلبی که آوردم هم سخنان گلدامایر به عنوان طرف اسرائیلی و هم سخنان یاسرعرفات به عنوان طرف فلسطینی آمده (البته با توجه با تاریخ این مصاحبه ها، نردیک به 35 سال پیش). مشخص است که عرفات به عنوان طرف فلسطینی این استدلال را تاید می کند که بخشی از فلسطین بزرگ (که آن زمان عرفات ادعای آزادی آن را داشت و بعدها دست از آن برداشت، و امروز جنبش حماس ادعای رسیدن به آن را دارد) در طی تاریخ به عنوان سوریه جنوبی یا اردن سفلی نامیده شده. این قسمت امروز جزوی از خاک کشور پادشاهی اردن هاشمی است. عرفات در این مصاحب می گوید: اردن سفلی همان فلسطین است. سوال فالاچی (و حرف گلدامایر) این است که اگر فلسطینی ها خواستار آزادی کل فلسطین هستند باید با کشور اردن و همچنین مصر هم وارد جنگ شوند. چون این کشورها هم بخشی از این فلسطین را در اختیار دارند.
سوالی که در طی سالیان دراز بی پاسخ ماند، که در صورت تشکیل یک فلسطین بزرگ رابطه این کشور با اردن و مصر چگونه خواهد بود. این سوال ماند و ماند تا عرفات دست از ایده تشکیل فلسطین بزرگ برداشت.
این مطلب در تایید حرف دوستمان mhdi saleh بود که مسئله فلسطین عربی است نه اسلامی.
در مورد جنگ 6 روزه اسناد و کتاب و مستند به اندازه کافی موجود است. هم در مورد کمکهای آمریکا به اسرائیل، هم در مورد کمک فراوان شوروی به اعراب. هم در مورد شیوه جنگ اسرائیل و هم در مورد ضعفها و کاستی های فراوان و بی شمار ارتش های عربی. این شعار مرحوم جمال عبدالنصار بود که صبحانه را در مصر خوردیم، نهار را در تل آویو. رادیو مصر در برنامه‌هایی که پخش می کرد هر روزه از فلسطینیان می‌خواست که از اسرائیل خارج شوند تا در مسیر بلدوزرهایی که اسرائیلی‌ها را قرار بود به دریا بریزد قرار نگیرند (ویکی پدیا) اصلی ترین دلیل شکست اعراب در آن جنگ بی کفایتی خودشان بود.
در این جنگ در برابر ۱۰۰۰ تانک و ۳۵۰ هواپیماى اسرائیلى اعراب از ۲ هزار تانک، ۸۰۰ هواپیما و شبکه هاى پرقدرت پدافند سام ۲ برخوردار بودند. (در ویتنام پدافند سام مبدل به کابوسى بى پایان براى نیروى هوایى آمریکا شده بود) به این موضوع کوچکی اسرائیل را نیز اضافه کنید، اسرائیل زمینی برای جنگ نداشت نیروی نظامی اعراب چندین برابر اسرائیل بود. به نظر من سیاستهای نظامی و سیاسی اشتباه مرحوم جمال عبدالناصر دلیل اصلی شکست این جنگ بود. نظامیان ارتش مصر درک درستی از جنگ در صحرا نداشتند و هزینه آنها را به بدترین شکل پرداخت کردند.
این مطلب کوچک در مورد جنگ 6 روزه بد نیست، اگر دقت کنید اشاره کمی به نقش کمکهای آمریکا شده است.
http://golshn12.blogfa.com/post/4043
در مورد بازگشت یهودیان به کشورهای مبداشان قبلا نظر خود را دادم، این اتفاقی است که هرگز نخواهد افتاد. نه کشورها مبدا آنها را قبول می کنند، نه خودشان چنین کاری خواهند کرد. در واقع من فرقی بین متعصبین یهودی (که اتفاقا ریش و پشم هم ندارند) با متعصبین فلسطینی نمی بینم. کافی است نگاهی به طرز فکر جوانان در اسراییل در مورد خدمت وظیفه اجباری بیندازید و آنگاه آن را با طرز فکر جوانان ایرانی در مورد خدمت سربازی مقایسه کنید. ت
ه نظر من هر دو گروه اسرائیلی و فلسطینی تا پای جان پایداری می کنند. (این یک دور باطل است، در طی این سالها هر دو طرف چیز خاصی به دست نیاوردند، جز کشتار یک دیگر) هر طرف دو حامیان پر نفوذی در جهان دارند که امکان نمی دهد طرف مقابل آنها حذف کند. (به جز آمریکا که در طرف اسرائیل ایستاده و شما به آن اشاره کردید، کشورهای قطر، ایران، عربستان، اردن، مصر، ترکیه، نیز در این موضوع دارای منافع هستند)
بازهم از وقتی که گذاشتید و توجهی که دارید ممنون هستم.

cleauoum عزیز
متاسفانه کمتر کسی می داند که اسرائیل در حال حاضر بخش بسیار مهمی از قلمرو آمریکا تا پایان زمان حضور مقتدرانه آمریکا در خاور میانه است،و صهیونیستها با ریش
و پشـم مضحکشـان با تصور باطلِ این که تا ابد در سـرزمینهای اشغالی باقی خواهند ماند، بی شرمانه در تکاپوی توسعه و بسط اراضی اسرائل هستند، جنگ با اسرائیلِ
تجاوز گر، جنگ قدرت نیست، نا خواسـته و ندانسـته جنگ با عوامل صهیونیستیِ حاکمیت آمریکا در اســرائیل است که جز قربانی کردن و از دم تیغ پر کین،گذراندنِ مردم
بی گنـاه غزه و سـایر بلاد تحت اختــیار فلسطینیان و زیانهای بی حدَ اقتصـادی به کشـورهائی که کمک مالی و نظامی و لجســتیکی به آنان می رسـانند،هیچ ثمر دیگری
نداشته و نخواهد داشت،خواهیم دید که تصمیم گیرنده برای پایان بخشیدن به پرتاب موشک از طرف فلسطینیان غزه که بیشتر آنها توسط گنبد آهنین مستقر در اسـرائیل
در هوا منفجر می شـود و محاصره نظامی و حملات هوائی بی وقفه اسرائیل، تا وقت فرمان آتش بس تلویحی از سوی آمریکا، اسرائل است و بنا به گفته آمریکائیان دفاع
حق اسرائیل است و تا شناسائی کامل و انهدام تونلهای زیر زمینی که از آنها برای ارسال کمکهای نظامی بر علیه اسـرائیل استفاده می شود ادامه خواهد داشت، و این
تصور نیز نادرست است که در جنگ شـش روزه 1967 نیروی نظامی اسرائیل به تنـهائی بر ارتش متفق اعراب فائق آمد، هرگز واقعیت ندارد بلکه با اســتفاده از کمک های
همه جانبه و تمام عیار آمریکا بود، سـرزمینهای اشغالی هر نامی که قبلاً داشته مامن و محل سکونت فلسـطینیان بوده و متعلق به آنان است و غلطهای زیادی گلـداامایر
هم دلیلی بر نفی حقوق مردم فلسـطین نمی شود، مثل این است که بگوئیم این حاکمان سرزمین ها هسـنتد که تعیین مالکیت خصوصی مردم را می کنند، چنین چیزی
نیست و سرزمین فلسطین هرچه که نام داشته ساکنانش بیرون رانده شده اند و متعلق به مردم فلسـطین بوده است، این که مردم سـاکن در اسرائیل فریب خورده و به
اینجا مهاجرت کرده اند و حقوق انسـانی آنان باید حفظ شود امر جداگانه ای است که راه حل آن به دست آمریکا و هواداران فلسـطینی ها است تا با حفظ حقوق طرفین
به گونه ای جلو مناقشات گرفته شود و کج دار و مریز( تا پایان حضور آمریکا ) باهم بسازند و تا روزی که آمریکا متقاعد شود که وقت حضورش در خاور میانه به پایان رسیده
آرام آرام اسرائیلیان به کشـور های مبدا باز گردند و یا با مماشـات با اعراب فلسطینی در یک کشور واحد که بعداً هر چه می خواهنـد نامش را بگذارند در کنار هم زندگی
مسالمت آمیزی را شروع کنند. بسیار بعید است، روزی فرا برسد که کشوری به نام فلسطین در کنار اسرائیل تشکیل شود و با صلح و آرامش در کنار هم زندگی کنند..