دیوان بصیر: خزان آرزو

.
اگر شعر را کلامی مخیل و موزون بدانیم، شاعر این دفتر به شیوه ای موثر توانسته ، تخیلات ، عواطف و آرزوهای خود را بر صفحه کاغذ جاری سازد.
شاعر به شیوه سبک خراسانی شعر سروده ، سبکی که بعد از شکوفایی سبک هندی در اواخر قرن دهم و بالیدن آن تا قرن دوازدهم خاموشی گزیده بود و با کوشش نشاط اصفهانی و دیگر دوستداران سبک خراسانی که به طرفداران بازگشت ادبی شهرت یافت ، بار دیگر احیا گردید و ملک الشعرای بهار به آن تازگی دیگری بخشید.
دفتر شعر « خزان آرزو » مشتمل بر 271 صفحه ، در مجموع نگرشی به گذشته شعر فارسی ، شعری درون نگر و مقفّی است.
از اشعار دفتر حاضر :
تقدیم می کنم به تو ای آشنای دل
ای آن که دل فدای تو شد ، من فدای دل
*********
ویرانه دلم نبود جای عشق دوست
خاموش از خجالت این میهمانیم