در خدمت و خیانت روشنفکران - جلد ۲

در خدمت و خیانت روشنفکران تحلیلی است از مقوله روشنفکری و کیفیت پیدایش روشنفکران و ارزشیابی افکار و اعمال آنان. در این کتاب سعی شده معیارهای صحیح و ناصحیح روشنفکری مورد بازخوانی قرار گیرد و تکلیف روشنفکر و روشنفکری در ایران در سده اخیر مشخص گردد. نگارنده ضمن مقایسه روشنفکران غربی و روشنفکران ایرانی به مراحل پیدایش روشنفکری در غرب و اروپا اشاره نموده و خدمات و لطمات روشنفکران ایرانی را بررسی نموده است. وی یکی از لوازم روشنفکری را آزاداندیشی و نه تقلید کردن از فرنگ و غربی‏‌ها عنوان کرده و معتقد است که روشنفکری به خودی خود هیچ‏گونه ضرری ندارد، بلکه اثرات مثبت یا منفی آن به نوع بینش روشنفکران و عملکرد آنان در زمینه‌‏های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی برگشت می‏‌کند. وی مذهب‌‏زدایی و نقد و در حاشیه بردن مذهب توسط روشنفکران ایرانی را بزرگ‏ترین اشتباه آنان دانسته و معتقد است که آنان در این زمینه از غرب و روشنفکران غربی تبعیت و تقلید کرده‏‌اند و در مجموع می‏‌توان گفت، روشنفکران ایرانی بیشتر مقلد بوده‏‌اند تا آزاداندیش.