اقبالنامه
نویسنده:
نظامی گنجوی
مصحح:
حسن وحید دستگردی
امتیاز دهید
به کوشش: دکتر سعید حمیدیان
اقبالنامه دنباله شرفنامه است در باب ماجراهای اسکندر. با این تفاوت که در شرفنامه جنبه جهانگشایی مورد نظر است ولی در اقبالنامه سفرهای وی به انگیزه سیاحت جهان و مشاهده اقوام مختلف و طرز زندگی ایشان و عبرتگیری از کار و بار دنیای عصر اوست و از حدود میانه کتاب که اسکندر به پیغمبری (به باور شاعر) برگزیده می شود، به قصد دعوات و انجام رسالت.
در این منظومه سرگذشت اسکندر در پیوند با حکیمان عصر اوست، البته حکیمانی که برخی از آنان همزمان نیستند ولی بدون توجه به عامل زمانی با هم در یک جا گرد آمده اند، همچون سقراط (سده پنجم ق.م)، ارسطو (سده چهارم ق.م)، هرمس (که نه هویت او روشن است، نه زمان وی)، و سر انجام فرفوریوس (سده سوم میلادی). این عدم توجه به عامل زمانی و مکانی وجه مشترک داستانهای قدیم ما و برخاسته از اصل مطلق گرایی و عدم تعین است که نه تنها در مورد زمان و مکان، بلکه در باب سایر عناصر داستان از قبیل سنخ های شخصیتی، فضا و غیره نیز کاملا مشهود است.
بیشتر
اقبالنامه دنباله شرفنامه است در باب ماجراهای اسکندر. با این تفاوت که در شرفنامه جنبه جهانگشایی مورد نظر است ولی در اقبالنامه سفرهای وی به انگیزه سیاحت جهان و مشاهده اقوام مختلف و طرز زندگی ایشان و عبرتگیری از کار و بار دنیای عصر اوست و از حدود میانه کتاب که اسکندر به پیغمبری (به باور شاعر) برگزیده می شود، به قصد دعوات و انجام رسالت.
در این منظومه سرگذشت اسکندر در پیوند با حکیمان عصر اوست، البته حکیمانی که برخی از آنان همزمان نیستند ولی بدون توجه به عامل زمانی با هم در یک جا گرد آمده اند، همچون سقراط (سده پنجم ق.م)، ارسطو (سده چهارم ق.م)، هرمس (که نه هویت او روشن است، نه زمان وی)، و سر انجام فرفوریوس (سده سوم میلادی). این عدم توجه به عامل زمانی و مکانی وجه مشترک داستانهای قدیم ما و برخاسته از اصل مطلق گرایی و عدم تعین است که نه تنها در مورد زمان و مکان، بلکه در باب سایر عناصر داستان از قبیل سنخ های شخصیتی، فضا و غیره نیز کاملا مشهود است.
دیدگاههای کتاب الکترونیکی اقبالنامه
از شما بسیار متشکرم.
از شما و دیگران خواهشمندم که کتاب شرفنامه (بخش اول اسکندرنامه) را هم آپلود کنید.
نایاب است و در اینترنت هرچه گشتم نیست.
حتی کتاب هایی که با نام اسکندرنامه آپلود شده اند، همان اقبال نامه (بخش دوم اسکندرنامه) هستند و به اشتباه اسکندرنامه نام گرفته اند.
شرف نامه بخشی از اسکندرنامه است که در آن آغاز داستان اسکندر و حکایتهای زندگی او و همراهی او با فیلسوفان و دانشمندان است و به کشورگشایی های اسکندر می پردازد.
اقبال نامه ادامه داستان و انتهای عمر اسکندر است و در پایان آن در مورد دیدگاه فلسفی به مرگ بحث شده است.
این دو کتاب در کنار هم معنی می یابد و بدون خواندن شرف نامه، خواندن اقبال نامه ناقص می نماید.
برای من جای تعجب است که اسکندرنامه که به نظر نظامی بهترین اثر اوست و در آن به فلسفه و نیکوکاری پرداخته شده است و بزرگانی چون جامی به تقلید از آن، کتبی همچون خردنامه اسکندری نوشته اند، در کتب درسی این قدر کمرنگ جلوه می کند و در اینترنت هم به راحتی یافت نمی شود و کمیاب می نماید.