فلاسفه بزرگ : آشنایی با فلسفه غرب

کتابی بسیار عالی

دیروز از بین ما رفت. روانش شاد و راهش پردوام
بسیار از او آموختم . برایان مگی برای همه چیزهای خوبی که به من آموختی سپاسگزارم
کاش به مانند تو باز هم در این جهان پررنج بسیار فراوان افزوده شود.

[quote='hv73']سلام ، این کتاب هم اکنون چاپ می شود و مترجم آن نیز ، عمرشان دراز باد ، زنده هستند ، چطور این جا قرار گرفته است ؟[/quote]
چون ناشر تنبل خودش نسخه الکترونیک ارائه نمیده حتی فروش.
و قانون کلی در دنیای مجازی با پشتوانه اخلاقی = هر چیزی که خود ناشر نسخه الکترونیک نمی کنه پس آپلود و دانلود آن اخلاقی است.
حیف که برای کتابناک عزیز محدودیت می سازند این ناشرین ندید بدید و تنبل که هنوز با تکنولوژی خو نگرفتند و نمی خواهند بپذیرند مردم می خواهند با تبلت و ایبوک ریدر کتاب بخوانند نه کاغذی!

سلام ، این کتاب هم اکنون چاپ می شود و مترجم آن نیز ، عمرشان دراز باد ، زنده هستند ، چطور این جا قرار گرفته است ؟

این یک کتاب خوب و مفید میباشد...

سالها پیش شبکه چهار تلویزیون، چند گفتگوی برایان مگی را دوبله پخش کرد. احیانا در جایی از اینترنت این گفتگوها پیدا می شود؟

از خیلی جهات این کتاب فوق العاده است. اول اینکه نشان می دهد که هنوز گفتگو بهترین روش فلسفیدن است. کاش کار افلاطون به سنتی فلسفی تبدیل می شد. دوم اینکه می توانیم غامض ترین مفاهیم را بدون تحریف اصل مطلب به ساده ترین زبان بیان کرد. سوم اینکه اگر خواننده ای به فلسفه علاقمند ولی ناآشنا باشد اگر حوصله کند و متن را خوب بخواند، قطعا اندازه یک نوآموز فلسفه یاد خواهد گرفت.
یکی از بهترین فصلها، اصالت وجود و هوسرل و هایدگر است. یکی از بهترین و ساده ترین شرحها بر پیچیده ترین و عجیب ترین فیلسوفها، هایدگر در این فصل ارائه شده است. خواندن این فصل را به همه دوستان هایدگر پژوه! توصیه می کنم.
فصل هوسرل و هایدگر و فلسفه جدید اصالت وجود-گفتگو با هیوبرت دریفوس
از دوست گرامی حسام مالکی به خاطر انتخابهای خوبشان تشکر میکنم.

shamlo عزیز ، ممنون از اطلاعات مفید، اما من موقع خواندن کتاب تردید هرگز برداشت نکردم که نویسنده قصد دفاع از نسبی نگری به عنوان نگرش انتخابی خود دارد. اصلن چینین موضعی در کار نیست. "تردید" کتابیست که سعی دارد جامع بپردازد به موضوع خود.

بابک احمدی در کتاب تردید در دفاع از به قول خود ایشان نسبی نگری (نسبیت باوری) و پست مدرنیسم، مدام به ویتگنشتاین ارجاع می دهد. شاهرخ حقیقی در نقد کتاب تردید می گوید (1): «جالب است که نویسنده ( بابک احمدی )در سراسر کتاب به کرات از اعتبار ویتگنشتاین برای دفاع از نسبیت باوری استفاده می کند، اما یکی از مهم ترین استدلال های ویتگنشتاین را در بارۀ زبان یکسره فراموش می کند یا نادیده می گیرد و آن اینکه زبان پدیده ای اجتماعی است و زبان خصوصی ناممکن است. ... به طور کلی، برداشت ویتگنشتاین از زبان و استدلال های او در ردِ امکان زبان خصوصی، یکی از کارآمد ترین نقدهای فلسفی در ردِ نسبیت باوری فلسفی است. اما نویسندۀ کتاب تردید چنان شیفتۀ نسبیت باوری است که می خواهد به هر بهایی از آن دفاع کند.» تعدادی از فیلسوفان پست مدرن ویتگنشتاین را بدل به فیلسوف مرجع خود کرده و دیدگاه او را در بارۀ زبان و واقعیت تحریف می کنند.
شاید گفتگوی جان سرل در این کتاب با براین مگی، از برای رفع برخی ابهام ها و ارائۀ معرفی دقیقی از فلسفۀ ویتگنشتاین، به اندازۀ کتابی در بارۀ او آموزنده باشد. فرازهایی از این گفتگو:
مگی: ولی آیا فکر نمی کنید که نتیجه ای که بر این عقیده (2)مترتب می شود این است که ما هیچ تماسِ حقیقی با «جهانِ واقعی» نداریم؟ اگر چنین است بین این عقاید و فلسفۀ دوم ویتگنشتاین گسستی بنیادی به وجود می آید؟ در فلسفۀ اولیۀ او ابداً شکی در بارۀ وجود مستقل واقعیت وجود نداشت: ما همه در دنیای امور واقع زندگی می کردیم و وظیفۀ زبان تضویر کردن آن امور واقع بود. در نتیجه محور فلسفۀ اولیۀ ویتگنشتاین نسبت بین زبان و واقعیت بود: این بود که زبان چگونه واقعیت را تصویر می کند و اینکه چه چیز ممکن است و چه چیز ممکن نیست به این نحو تصویر شود. ولی حالا شما ظاهراً می فرمایید که مطلبق فلسفۀ بعدی او، هرگز نمی توانیم بین زبان و آنچه زبان نیست هیچ گونه مقایسه کنیم، زیرا هیچ گاه نمی توانیم جایی بایستیم که در زبان جاگیر نشده و، بااصطلاح، در درون زبان نیست. اما بناهای مفهومی ما_ یعنی برداشت هایمان از جهان روزانه و علوم و هنرها ودین و هر چیز دیگر – به دست خودمان در چارچوب زبان بنا می شود و هرگز قادر به خروج از آن چارچوب نیستیم. بنا براین استدلال یا هیچ گونه واقعیت خارجی وجود یا اگر وجود چیزی نیست که هرگز بتوانیم شناخت مستقلی از آن پیدا کنیم یا تماسی با آن داشته باشیم. آیا منظور ویتگنشتاینِ بعدی براستی این بوده است؟
سرل: نه؛ و به نظر من سوء فهم عقاید ویتگنشاین به همین صورت که شما بیان کردید صورت می گیرد. بسیاری از مردم فکر می کنند که چنین نظری مسلماً به نوعی ایده آلیسم ( یا اصالت تصور) و شاید به قسمی ایده آلیسم زبانی و لغوی می انجامد؛ به این رأی می انجامد، که غیر از الفاظ چیز دیگری وجود ندارد. ولی موضع ویتگنشتاین ابداً این نیست. ویتگنشتاین منکر وجود بعضی بازی های زبانی نیست که ما در آن ها راجع به اشیاء جهان واقعی صحبت می کنیم...
اما کسی که خیال می کند حرف ویتگنشتاین این است که « همه چیز به اعتبار نوعی بازی زبانی، نسبی است » یا « صدق به اعتبار بازی زبانی، نسبی است »، آخرین نکته ای را که بیان کردیم بد فهمیده است. عقاید ویتگنشتاین به نوعی ایده آلیسم یا آیده الیسم زبانی می انجامد. بنابراین غیر از الفاظ چیزی وجود ندارد.موضع ویتگنشتاین ابدا این نیست.
ویتگنشتاین حتا یک لحظه هم منکر وجود واقعیت نیست، منکر وجود جهان واقعی یا منکر اینکه مدعیات صادق در بارۀ جهان واقعی مطرح کنیم نیست. بهتر است که کل گفتگو را در کتاب بخوانیم.
1- نگاهی به کتاب تردید در گدار از مدرنیته؟
2- هیچ نقطه ای بیرون از زبان وجود ندارد

این کتاب جلد دومی هم دارد که توسط انتشارات طرح نو به چاپ رسیده است
درباره برایان مگی : برایان مگى در دانشگاه آکسفورد انگلستان به تحصیل پرداخت و موفق به ‏اخذ مدارک علمى در رشته تاریخ و نیز در فلسفه، علوم سیاسى و اقتصاد شد. وی همچنین به مقام ریاست اتحادیه آکسفورد منصوب شده‌است.
در سال 1956 پس از عضویت در هیات ‏علمى فلسفه دانشگاه ییل و رسیدن به کرسى استادى، کار دانشگاهى را رها کرد و فعالیت‏حرفه‏اى مستقل خود را در زمینه نویسندگى و تألیف کتاب، نقد ادبى و کارهاى رسانه‏اى تهیه و اجراى برنامه‏هاى مستند و علمى آغاز کرد.
مگى در سال 1970 دوباره به دنیاى دانشگاهى بازگشت و به‏عنوان استاد و مدرس‏ فلسفه در کالج بالیول دانشگاه آکسفورد، مشغول به کار شد و در عین حال، همکارى خود رابا رسانه‏ها ادامه داد و در کار تهیه و ضبط چند برنامه تلویزیونى شرکت ‏فعال داشت که بعضى از آنها، از جمله دو مجموعه مستند تلویزیونى «فیلسوفان بزرگ» و «مردان خرد و اندیشه» با توجه و اقبال عمومى مواجه شدند و برایان مگى را به‏عنوان فیلسوفى برجسته و چهره‏اى مشهور در سطح بین‏المللى مطرح کردند. به‏خاطر همین فعالیت‏هاى مستمر و جدى او در کارهاى رسانه‏اى، مدال ‏نقره انجمن سلطنتى تلویزیون بریتانیا در سال 1979 به برایان مگى اعطا شد.
این ‏مجموعه‏ها به‏صورت کتاب هم منتشر شده‏اند. این دو کتاب تحت عنوان «آشنایی با فلاسفه بزرگ» و «مردان اندیشه» با ترجمه عزت الله فولادوند به فارسى ترجمه و منتشر شده‏اند.
برایان مگى در دوره 1974 تا 1983 به نمایندگى از ناحیه لیتون در شرق لندن، به‏عضویت مجلس عوام انتخاب شد و به‏عنوان نماینده مردم آن ناحیه در کار قانون‏گذارى و نظارت بر اجراى قوانین، دانش و تجربه خود را در امور سیاسى و اجتماعى هم به کار گرفت.
او به مدت ده سال، از 1984 تا 1994، به‏عنوان عضو ارشد افتخارى ‏گروه تحقیقاتى کالج کینگز در دانشگاه لندن براى پژوهش در تاریخ مفاهیم و صور ذهنى و مثالى، مشغول به کار بود و اکنون هم فعالیت علمى خود را در مقام استاد ناظر در همان دانشگاه ادامه ‏مى‏دهد.
از برایان مگى کتاب‏هاى متعددى منتشر شده است که از آن جمله مى‏توان به آثاری همچون «فلسفه نوین بریتانیا»، «پوپر»، «فلسفه شوپنهاور» و «اعترافات یک فیلسوف» اشاره کرد.