نامه ها: ۱۳۵۰ تا ۱۳۸۴

این نامه ها بی هیچ تفسیری می تواند نشانه هایی واقعی از وضعیتی را نشان دهد که مربوط به برهه ی مهمی از تاریخ شعر ایران معاصر است با گذشت بیش از پنجاه سال از نوشتن بیانیه ی شعر حجم و فعالیت های کسانی که در مباحث مقوم آن نقش داشته اند حالا با این نامه ها بهتر و روشن تر میتوان فهمید که در این جمع چه گذشته، چه کسانی جدی بوده اند و چه کسانی نتوانسته اند تا انتها دوام بیاورند چه آنها که به قول نیما "دیر رسیده اند و قطار رفته بود" و چه آنها که به قول رویایی "به قطاری که در آن بودند نرسیدند"