شلغم میوه بهشته

داستان شلغم میوه بهشته رمان کوتاهی است که سرگذشت دو خانواده را در محله‌ای کوچک در جنوب تهران قدیم (دهه‌ی 50) روایت ‌می‌کند. افغانی با نگاه سوم شخص (دانای کل) سلیقه و وضعیت متفاوت دو خانواده را نشان می‎دهد. زنان در این کتاب محوریت اصلی داستان هستند. نرگس و گل‌عنبر هر کدام مادر یکی از خانواده‌های داستان هستند که میانه‌ی خوبی با هم ندارند. با توجه به تاریخ نگارش این کتاب و وضعیت زنان در جامعه‌ی آن دوره، می‌توان پی به نقش اغلب زنان در آن مقطه زمانی برد. زنانی که به خانه‌داری و بچه‌داری مشغول‌اند و تصمیم‌گیری‌های مهم خانواده معمولا به عهده مرد است. هر کدام از زنان داستان شلغم میوه بهشته سر مسائل کوچک با هم بحث و جدل می‌کنند، زندگی خود را به رخ دیگری می‌کشند و حتی رد پای خرافات را هم می‌توان میان حرف‌های آن‌ها پیدا کرد. مثلا جایی که نرگس خطاب به گل عنبر می‌گوید: «آری، دیروز چهارشنبه بود و چهارشنبه یعنی روزی که ننه عابدین جنی می‌شود!» یا در قسمتی دیگر که شاهد چاق شدن عابدین هستیم می‌بینیم که مادر سراغ پیرمرد می‌رود: «عابدین در حال چاق شدن است، طوری که لباس هایش برایش تنگ شده و به زحمت آن ها را می پوشد. برای این که او را چشم نزند به سراغ پیرِ نظرِ خواربار فروش می رود تا مقداری اسفند از او بگیرد و برای عابدین دود کند».
زنان در داستان‌های علی محمد افغانی نقش پررنگ‌تری نسبت به مردان دارند چرا که او زن را موجودی موثر در جامعه می‌داند و می‌گوید: «با این دیدگاه زنان داستان‌های من بسیار پررنگ هستند و حتی بیشتر داستان‌های من حول محور زن می‌چرخد، مانند: سیندخت، دکتر بکتاش، شغلم میوه بهشته. حتی در محکوم به اعدام نیز من از سوی تیپ‌های مرد داستان دیدگاه‌های خویش را در مورد زن ارائه داده‌ام».
کتاب شلغم میوه بهشته رمان کوتاهی است که از همان ابتدا خواننده را وارد سیر داستان می‌کند. محمد علی افغانی این کتاب را در دوازده فصل نوشته است. افغانی در داستان شلغم میوه بهشته رسوم و آداب ایرانی و فقر و تبعات آن را نشان می‌دهد. داستانی که با زبان ساده، روایتی دلنشین و کمی تلخ دارد. از نکات داستان شلغم میوه بهشته ضرباهنگ تند آن است که یک نفس می‌توان تا انتهای کتاب پیش رفت.