برادرانه تا پای مرگ

البته مطالعه ی کتابهای سرگرم کننده ای مثل کتابهای دارن شان و رمانهایی مثل بینوایان ارزش علمی بسیار کمی دارند و اگر این کتابها رو از آخر به اول هم حفظ باشی نمی تونه دلیل بر بالا تر رفتن بار علمی باشه

نمیگم موافق نیستم. میگم نظر شما کاملا اشتباهه !
رمان بینوایان، به ما درس انساندوستی و اخلاق میده.
ما را به همدردی با "کوزت" وا میداره. "ژان وال ژان" شدن رو تشویق می کنه..."ژاور"...دختران تناردیه و کوزت...
کمک به یتیمان...گذشت...محبت...فقر...
+
هنر و اخلاق، کمتر از علم نیستند.

بنظر من یک هنرمند 3 تا مشخصه داره : 1. استعداد 2. خلاقیت 3.مهارت (حاصل از تمرین و ...)
همه ی هنرمندا این 3 عامل رو دارن.مگر نه جذب اون هنر نمیشن.حالا استعداد بعضی ها بیشتره و بعضی ها هم مهارتشون بیشره.
داستانهای علمی تخیلی معمولا نیاز به نویسنده های بسیار خلاق داره.اما بعضی داستانهای عادی فقط نیاز به مهارت بالا داره.

sepideh200 نوشت:
نقل قول از fatemeh shakeri:
نوسندگی باید تو خونت باشه.....
نه اینکه بدستش بیاری!
اما راه هایی هست که بشه اونو تقویت کرد!
مخالفم!هر کسی میتونه نویسنده بشه!اگه علاقه و قدرت تخیل داشته باشه!

موافقم حتی معروف ترین نویسنده ها هم از بچگی به نویسندگی علاقه نداشتند کتابی رو خواندن که به نویسندگی علاقه مندشدند

fatemeh shakeri نوشت:
نوسندگی باید تو خونت باشه.....
نه اینکه بدستش بیاری!
اما راه هایی هست که بشه اونو تقویت کرد!

مخالفم!هر کسی میتونه نویسنده بشه!اگه علاقه و قدرت تخیل داشته باشه!

fatemeh shakeri نوشت:
نقل قول از ایمان حق بین:نقل قول از dark_shadow:نقل قول از پرسی:
کاملا درسته اما کتاب درست گرفتن و خوندن چیز دیگه ایه !
مطالعه ی رمان ها هم هرچند ارزش علمی ندارند اما علاوه بر اینکه باعث پرورش قوه ی تخیل میشن سبب میشن تا افراد بهتر بتونن دست به قلم ببرن...والا به شخصه این همه رمان خوندم اما همیشه از انشا18 یا19 می گرفتم و چون از انشا بدم می اومد کلا می پیچوندم!
نوسندگی باید تو خونت باشه.....
نه اینکه بدستش بیاری!
اما راه هایی هست که بشه اونو تقویت کرد!

درسته نویسندگی یک استعداده که یه سری دارن و یه سری ندارن و اکتسابی نیست ...;-(
اما افرادی که این استعداد رو دارن برای پرورش اون میتونن رمان بخونن;-):D

ایمان حق بین نوشت:
نقل قول از dark_shadow:نقل قول از پرسی:
دوست عزیز تقصیر شما شد که ما جوانان بار علمی کمی داریم هی کتاب پاره کردید ما میرفتیم بخریم دیدیم نیست نخریدیم حالا که کتابش هست اینقدر گرونه که جرات نداریم بریم تویه کتابفروشی دست به کتاب بزنیم
من از عُنفوان جوانی علاقم به کتاب رو با پاره کردن برخی از کتابهای کتابخونه ی منزلمون نشون دادم
بله زمان ما کتاب اینقدر گرون نبود.یادم هست که یک کتاب شاهنامه رو 4 یا 5 هزار تومن خریده بودم و بسیار هم سنگین بود(البته این ماجرا مربوط به خیلی سال پیشه.(یادم هست که میخواستم یک کتاب 2 جلدی درباره ی نجوم بخرم که کتابفروش میگفت این کتاب بدرد تو نمیخوره بچه، برو بستنی بخر بجاش یعنی تا این حد قدیم!) اما اگر کتابهای قدیمی زمان شاه رو دیده باشید متوجه میشید که همون قیمتها هم نسبت به اون دوره خیلی زیاد بود.مثلا پشت بعضی از کتابها میدیدم که قیمتشون 500 ریال بود! زمان ما مثلا شد 50000 و حالا احتمالا 500000 !
اما نکته ی مهم این دوره تکنولوژیه.در زمان ما تازه CD متولد شده بود.با اینکه من از سال 1995-96 کامپیوتر داشتم اما دسترسی به اینترنت چندان ساده و ارزان نبود.منابع فارسی بسیار کم بود.مثل حالا نبود که با یک CD یک کتابخونه در اختیار داشته باشی یا بیای به سایتی مثل کتابناک و کلی کتاب رایگان در اختیارت باشه.بنابراین وضع جوانان حالا با دسترسی به شاهراه اطلاعات(اینترنت) 100 برابر بهتر از زمان ما میشه.
شما و بقیه نو جوانان (و حتی جوانانی مثل من) هم اگر بخواین از نظر علمی قوی تر باشین موقعیت خوبی دارید(البته مطالعه ی کتابهای سرگرم کننده ای مثل کتابهای دارن شان و رمانهایی مثل بینوایان ارزش علمی بسیار کمی دارند و اگر این کتابها رو از آخر به اول هم حفظ باشی نمی تونه دلیل بر بالا تر رفتن بار علمی باشه.)
کاملا درسته اما کتاب درست گرفتن و خوندن چیز دیگه ایه !
مطالعه ی رمان ها هم هرچند ارزش علمی ندارند اما علاوه بر اینکه باعث پرورش قوه ی تخیل میشن سبب میشن تا افراد بهتر بتونن دست به قلم ببرن...

من با ایمان عزیز موافقم

ایمان حق بین نوشت:
نقل قول از dark_shadow:نقل قول از پرسی:
دوست عزیز تقصیر شما شد که ما جوانان بار علمی کمی داریم هی کتاب پاره کردید ما میرفتیم بخریم دیدیم نیست نخریدیم حالا که کتابش هست اینقدر گرونه که جرات نداریم بریم تویه کتابفروشی دست به کتاب بزنیم
من از عُنفوان جوانی علاقم به کتاب رو با پاره کردن برخی از کتابهای کتابخونه ی منزلمون نشون دادم
بله زمان ما کتاب اینقدر گرون نبود.یادم هست که یک کتاب شاهنامه رو 4 یا 5 هزار تومن خریده بودم و بسیار هم سنگین بود(البته این ماجرا مربوط به خیلی سال پیشه.(یادم هست که میخواستم یک کتاب 2 جلدی درباره ی نجوم بخرم که کتابفروش میگفت این کتاب بدرد تو نمیخوره بچه، برو بستنی بخر بجاش یعنی تا این حد قدیم!) اما اگر کتابهای قدیمی زمان شاه رو دیده باشید متوجه میشید که همون قیمتها هم نسبت به اون دوره خیلی زیاد بود.مثلا پشت بعضی از کتابها میدیدم که قیمتشون 500 ریال بود! زمان ما مثلا شد 50000 و حالا احتمالا 500000 !
اما نکته ی مهم این دوره تکنولوژیه.در زمان ما تازه CD متولد شده بود.با اینکه من از سال 1995-96 کامپیوتر داشتم اما دسترسی به اینترنت چندان ساده و ارزان نبود.منابع فارسی بسیار کم بود.مثل حالا نبود که با یک CD یک کتابخونه در اختیار داشته باشی یا بیای به سایتی مثل کتابناک و کلی کتاب رایگان در اختیارت باشه.بنابراین وضع جوانان حالا با دسترسی به شاهراه اطلاعات(اینترنت) 100 برابر بهتر از زمان ما میشه.
شما و بقیه نو جوانان (و حتی جوانانی مثل من) هم اگر بخواین از نظر علمی قوی تر باشین موقعیت خوبی دارید(البته مطالعه ی کتابهای سرگرم کننده ای مثل کتابهای دارن شان و رمانهایی مثل بینوایان ارزش علمی بسیار کمی دارند و اگر این کتابها رو از آخر به اول هم حفظ باشی نمی تونه دلیل بر بالا تر رفتن بار علمی باشه.)
کاملا درسته اما کتاب درست گرفتن و خوندن چیز دیگه ایه !
مطالعه ی رمان ها هم هرچند ارزش علمی ندارند اما علاوه بر اینکه باعث پرورش قوه ی تخیل میشن سبب میشن تا افراد بهتر بتونن دست به قلم ببرن...

والا به شخصه این همه رمان خوندم اما همیشه از انشا18 یا19 می گرفتم و چون از انشا بدم می اومد کلا می پیچوندم!
نوسندگی باید تو خونت باشه.....
نه اینکه بدستش بیاری!
اما راه هایی هست که بشه اونو تقویت کرد!

dark_shadow نوشت:
نقل قول از پرسی:
دوست عزیز تقصیر شما شد که ما جوانان بار علمی کمی داریم هی کتاب پاره کردید ما میرفتیم بخریم دیدیم نیست نخریدیم حالا که کتابش هست اینقدر گرونه که جرات نداریم بریم تویه کتابفروشی دست به کتاب بزنیم
من از عُنفوان جوانی علاقم به کتاب رو با پاره کردن برخی از کتابهای کتابخونه ی منزلمون نشون دادم
بله زمان ما کتاب اینقدر گرون نبود.یادم هست که یک کتاب شاهنامه رو 4 یا 5 هزار تومن خریده بودم و بسیار هم سنگین بود(البته این ماجرا مربوط به خیلی سال پیشه.(یادم هست که میخواستم یک کتاب 2 جلدی درباره ی نجوم بخرم که کتابفروش میگفت این کتاب بدرد تو نمیخوره بچه، برو بستنی بخر بجاش یعنی تا این حد قدیم!) اما اگر کتابهای قدیمی زمان شاه رو دیده باشید متوجه میشید که همون قیمتها هم نسبت به اون دوره خیلی زیاد بود.مثلا پشت بعضی از کتابها میدیدم که قیمتشون 500 ریال بود! زمان ما مثلا شد 50000 و حالا احتمالا 500000 !
اما نکته ی مهم این دوره تکنولوژیه.در زمان ما تازه CD متولد شده بود.با اینکه من از سال 1995-96 کامپیوتر داشتم اما دسترسی به اینترنت چندان ساده و ارزان نبود.منابع فارسی بسیار کم بود.مثل حالا نبود که با یک CD یک کتابخونه در اختیار داشته باشی یا بیای به سایتی مثل کتابناک و کلی کتاب رایگان در اختیارت باشه.بنابراین وضع جوانان حالا با دسترسی به شاهراه اطلاعات(اینترنت) 100 برابر بهتر از زمان ما میشه.
شما و بقیه نو جوانان (و حتی جوانانی مثل من) هم اگر بخواین از نظر علمی قوی تر باشین موقعیت خوبی دارید(البته مطالعه ی کتابهای سرگرم کننده ای مثل کتابهای دارن شان و رمانهایی مثل بینوایان ارزش علمی بسیار کمی دارند و اگر این کتابها رو از آخر به اول هم حفظ باشی نمی تونه دلیل بر بالا تر رفتن بار علمی باشه.)

کاملا درسته اما کتاب درست گرفتن و خوندن چیز دیگه ایه !:D:D
مطالعه ی رمان ها هم هرچند ارزش علمی ندارند اما علاوه بر اینکه باعث پرورش قوه ی تخیل میشن سبب میشن تا افراد بهتر بتونن دست به قلم ببرن...;-(

پرسی نوشت:
دوست عزیز تقصیر شما شد که ما جوانان بار علمی کمی داریم هی کتاب پاره کردید ما میرفتیم بخریم دیدیم نیست نخریدیم حالا که کتابش هست اینقدر گرونه که جرات نداریم بریم تویه کتابفروشی دست به کتاب بزنیم

من از عُنفوان جوانی علاقم به کتاب رو با پاره کردن برخی از کتابهای کتابخونه ی منزلمون نشون دادم :))
بله زمان ما کتاب اینقدر گرون نبود.یادم هست که یک کتاب شاهنامه رو 4 یا 5 هزار تومن خریده بودم و بسیار هم سنگین بود(البته این ماجرا مربوط به خیلی سال پیشه.(یادم هست که میخواستم یک کتاب 2 جلدی درباره ی نجوم بخرم که کتابفروش میگفت این کتاب بدرد تو نمیخوره بچه، برو بستنی بخر بجاش :)) یعنی تا این حد قدیم!) اما اگر کتابهای قدیمی زمان شاه رو دیده باشید متوجه میشید که همون قیمتها هم نسبت به اون دوره خیلی زیاد بود.مثلا پشت بعضی از کتابها میدیدم که قیمتشون 500 ریال بود! زمان ما مثلا شد 50000 و حالا احتمالا 500000 !
اما نکته ی مهم این دوره تکنولوژیه.در زمان ما تازه CD متولد شده بود.با اینکه من از سال 1995-96 کامپیوتر داشتم اما دسترسی به اینترنت چندان ساده و ارزان نبود.منابع فارسی بسیار کم بود.مثل حالا نبود که با یک CD یک کتابخونه در اختیار داشته باشی یا بیای به سایتی مثل کتابناک و کلی کتاب رایگان در اختیارت باشه.بنابراین وضع جوانان حالا با دسترسی به شاهراه اطلاعات(اینترنت) 100 برابر بهتر از زمان ما میشه.
شما و بقیه نو جوانان (و حتی جوانانی مثل من) هم اگر بخواین از نظر علمی قوی تر باشین موقعیت خوبی دارید(البته مطالعه ی کتابهای سرگرم کننده ای مثل کتابهای دارن شان و رمانهایی مثل بینوایان ارزش علمی بسیار کمی دارند و اگر این کتابها رو از آخر به اول هم حفظ باشی نمی تونه دلیل بر بالا تر رفتن بار علمی باشه.)

پرسی نوشت:
نقل قول از dark_shadow:حالا که اینطور شد و شما خانمها همه در 7 ، 8 سالگی کتاب بی نوایان( با این همه عظمت رو ) مطالعه می کردید:
من خودم در 2، 3 سالگی این کتاب رو مطالعه کردم و خیلی هم لذت بردم و تازه با خط خودم مطالبی رو در حاشیه ی کتاب اضافه می کردم(خط خطی!) و بعضی مواقع هم به تشخیص خودم صفحات اضافی کتاب رو ویرایش و حذف می کردم(صفحاتی رو پاره می کردم!) تا درس عبرتی باشه برای بقیه که کتاب بینوایان رو در دسترس بچه ها قرار ندن تا اونا هم مطالعه کنن و لذت ببرن
دوست عزیز تقصیر شما شد که ما جوانان بار علمی کمی داریم هی کتاب پاره کردیدما میرفتیم بخریم دیدیم نیست نخریدیم حالا که کتابش هست اینقدر گرونه که جرات نداریم بریم تویه کتابفروشی دست به کتاب بزنیم

خیلی از کتاب ها اینجوریه...
الان توی کتابخونه مدرسه ما کتاب بینوایان هست...
اما اصلا انگار نه انگار مدرسه کتابخونه داره...
همه کتاب ها خط خطی شدن...
خیلی ها حتی تو خونه شون یه دونه کتاب هم پیدا نمیشه...
خیلی زیاد هم پیش اومده که بیان پیش من و ازم کتاب بخوان...
خیلی ها هستن که به کتاب بی احترامی میکنند و این باعث تاسفه...
حرف هم تو گوششون نمیره(?)(?)(?)